Forum biblijne

[Obserwator]

Ponieważ daglezja, jako ŚJ jest niedoinformowany więc założyłem wątek:
Kiedy zaistnieli Świadkowie Jehowy?

Powszechnie uczy się tak:

„W roku 1931 dla odróżnienia się od nominalnego chrześcijaństwa przybrano nazwę Świadkowie Jehowy, opartą na Księdze Izajasza 43:10-12” (Świadkowie Jehowy. Kim są? W co wierzą? 2001 s. 7).

Rezolucja z roku 1931 pt. „Nowe imię” nadała określenie „Świadkowie Jehowy” jedynie tym, którzy byli „spłodzeni przez Jehowę” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 156), a więc tylko klasie niebiańskiej.

Gdyby dziś zastosować nazwę „Świadkowie Jehowy”, według dawnych kryteriów, to okazałoby się, że ponad 99% głosicieli tej organizacji nie mogłoby być wspomnianymi świadkami. Obecnie bowiem tylko 12.604 głosicieli (w 2012 r.) uważa się za ‘spłodzonych przez Jehowę’ (patrz Rocznik Świadków Jehowy 2013 s. 178).

I to było "sprytne" posunięcie, by wyprzeć się starych proroctw 1874, 1878, 1881, 1914, 1915, 1918, 1920, 1925:

„Jednakże w roku 1931 przyjęliśmy nazwę rzeczywiście jedyną w swoim rodzaju: Świadkowie Jehowy. Pisarz Chandler W. Sterling uznał to za »genialny pomysł« J. F. Rutherforda, ówczesnego prezesa Towarzystwa Strażnica. Widział w tym sprytne posunięcie, które nie tylko pozwoliło nadać grupie oficjalną nazwę, lecz na dodatek ułatwiło taką interpretację wszystkich biblijnych wzmianek o »świadkach« lub »świadczeniu«, by odnosiły się konkretnie do Świadków Jehowy” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 151-152).

Później pokażemy, że ta data (1931) nie jest jedyna co do nazwania się Świadkami Jehowy.

[Obserwator]

Nazwa „Świadkowie Jehowy” nie została nadana przez Boga, jak sądzi wielu głosicieli Towarzystwa Strażnica, ale była wymyślona ‘w środku nocy’ przez prezesa tej organizacji J. F. Rutherforda:

„Teraz jesteśmy świadkami Boga Jehowy i ta nazwa jasno mówi ludziom, kim jesteśmy i co robimy (...). ‘Wierzę, że doprowadził do tego Bóg Wszechmocny, ponieważ brat Rutherford powiedział mi osobiście, iż kiedy się przygotowywał do tego zgromadzenia, obudził się pewnej nocy i zadał sobie pytanie: »Po co właściwie zaproponowałem zorganizowanie międzynarodowego kongresu, jeśli nie mam żadnego specjalnego przemówienia ani orędzia? Po cóż zgromadzać ich wszystkich?« Zaczął się nad tym zastanawiać i przyszedł mu na myśl 43 rozdział proroctwa Izajasza. Wstał o drugiej rano, usiadł przy biurku i zanotował stenograficznie szkic przemówienia na temat Królestwa będącego nadzieją świata i na temat nowego imienia. Wszystko, co wyraził w wygłoszonym później przemówieniu, przygotował owej nocy, około drugiej nad ranem. Nie miałem i nie mam najmniejszej wątpliwości, że Pan nim kierował w tej sprawie, i że Jehowa życzy sobie, byśmy nosili to imię, a my jesteśmy bardzo szczęśliwi, iż je nosimy’.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 68).

[Obserwator]

Określenie „Świadkowie Jehowy” było nadane na kongresie i nie miało ono prawnego umocowania:

„Kamieniem milowym w wywyższaniu imienia Jehowy było jednak zgromadzenie ludu Bożego w Columbus w stanie Ohio, zorganizowane w dniach od 24 do 30 lipca 1931 roku. (...) Wydarzyło się tam coś daleko wznioślejszego, co miało związek z zagadkowymi literami »JW«, widniejącymi na programie zgromadzenia i na pierwszej stronie gazetki kongresowej zatytułowanej The Messenger. Prawdę mówiąc, litery te były widoczne wszędzie. »Kiedy zbliżaliśmy się do miejsca zgromadzenia«, wspomina Burnice E. Williams, »wszędzie widzieliśmy litery JW«. Nie wiedzieliśmy, co one symbolizują, i wszyscy się zastanawialiśmy: »Co właściwie znaczy to JW?« A siostra Herschel Nelson opowiada: »Snuto najrozmaitsze domysły na temat tego, co oznaczają litery JW: Just Wait [tylko poczekajcie], Just Watch [tylko czuwajcie]...«. (...) Sens liter »JW« ujawniono dopiero w niedzielę 26 lipca 1931, kiedy uczestnicy zgromadzenia z entuzjazmem przyjęli rezolucję zatytułowaną »Nowe imię«, przedstawioną przez J. F. Rutherforda. (...) Teraz wszystko się wyjaśniło. Tajemnicze litery »JW« oznaczały: Jehovah’s Witnesses (Świadkowie Jehowy). »Nigdy nie zapomnę burzy oklasków, jaka się zerwała w miejscu zgromadzenia, kiedy w końcu usłyszeliśmy tę informację« – opowiada Arthur A. Worsley. Herbert H. Bochk dodaje: »W całym mieście Columbus zdjęto z witryn napisy Serdecznie witamy Badaczy Pisma Świętego, a zamiast nich napisano: Serdecznie witamy Świadków Jehowy«. (...) Świadkowie Jehowy obrali imię, jakiego nikt inny na świecie nie chciał nosić” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 Nadarzyn, bez daty wydania, s. 67).

„Jest więc jasnym, że przez chrzest w wodzie, stworzenie nie przystępuje do żadnej ziemskiej lub ludzkiej organizacji. Ono nie przystępuje do Towarzystwa Strażnicy Biblii i Broszur (jest to legalna korporacja), ani nie przystępuje do Świadków Jehowy (oni nie są inkorporowani i nie są na liście jako członkowie). Stworzenie przez to okazuje zewnętrzny znak (...) a mianowicie, bezwarunkowe poświęcenie się Bogu przez jego Syna” (Strażnica kwiecień 1944 s. 59, wydanie polonijne [ang. 15.04 1943 s. 124]).

[Obserwator]

Klasa ziemska to ŚJ od roku 1942

Dopiero po ponad 10 latach (po roku 1931) nazwę „Świadkowie Jehowy” zastosowano do klasy ziemskiej („drugie owce”) tej organizacji:

„Później książka pod tytułem Nowy Świat, opublikowana w roku 1942, wskazała, że »drugie owce« z »wielkiej rzeszy« przepowiedzianej w Objawieniu 7:9, 10 także są świadkami Jehowy” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 8).

„W owym czasie Jonadabów nie uważano za »świadków Jehowy« (...) Jednakże kilka lat później w Strażnicy z 1 lipca 1942 roku powiedziano: »Te ‘drugie owce’ [Jonadabowie] stały się Jego świadkami, tak jak wierni słudzy żyjący przed śmiercią Chrystusa – od Jana Chrzciciela wstecz aż do Abla – byli niezłomnymi świadkami na rzecz Jehowy«.” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 83, przypis).

Ale to nie wszystko, gdyż w tamtych latach członków klasy ziemskiej nie zaliczano nawet do „chrześcijan”, a byli nimi tylko pomazańcy z Towarzystwa Strażnica:

„Pytanie: Co czyni człowieka chrześcijaninem i co należy czynić, aby stać się chrześcijaninem?
Odpowiedź: Chrześcijanin to człowiek przyjęty przez Pana i poczytywany przezeń za członka ciała Chrystusowego. Słowo chrześcijanin znaczy pomazaniec. (...) Każdy przeto, kto rzeczywiście jest chrześcijaninem, musi otrzymać pomazanie duchem Bożym, co znaczy, że Bóg kładzie na niego swego ducha i poleca mu reprezentować Jehowę Boga” (Odbudowa świata 1934 s. 28).

Nie wiemy od kiedy „drugie owce” stały się chrześcijanami.
Czy w roku 1934, gdy zaczęto je chrzcić (patrz Strażnica Nr 10, 2001 s. 14)?
Czy w roku 1938, gdy rozpoczęto zapraszać je na Pamiątkę w roli obserwatorów (patrz Strażnica Nr 13, 1995 s. 15)?
Czy może dopiero w roku 1942, gdy je zaliczono do „Świadków Jehowy”?

Ciekawe jest też to, że kiedyś „Świadkowie Jehowy” odcinali się od tego, iż są „organizacją religijną”. Oto tamta i współczesna ich nauka:

Świadkowie Jehowy nie są „religijną organizacją”

Jehovah's witnesses are not a sect, not a religious organization (Judge Rutherford Uncovers Fifth Column [Sędzia Rutherford demaskuje piątą kolumnę; brak polskiego wydania] 1940 s. 17; por. podobne słowa z roku 1937, zamieszczone w broszurze pt. Model Study No. 1 [Wzorcowe studium nr 1; brak polskiego wydania] 1937 s. 63).

Świadkowie Jehowy są „religijną organizacją”

„W 1989 ROKU ŚWIADKOWIE JEHOWY W POLSCE zostali zarejestrowani jako organizacja religijna” (Strażnica Nr 20, 1998 s. 25).

[Obserwator]

Warto dodać, że co jakiś czas pojawiają się grupy samozwańcze, które nazywają też siebie Świadkami Jehowy.

Rocznik ŚJ 2014 opisuje ciekawy przypadek odstępców, którzy nadal nazywali się Świadkami Jehowy, a prawowiernych Świadków nazwali "oszustami" i "kowbojami z Gileadu":

*** yb14 ss. 109-110 ***
Rozłam we Freetown
W roku 1956 do Freetown przybyli Charles Chappell i jego żona Reva. W drodze do domu misjonarskiego zbił ich z tropu widok dużego napisu zapowiadającego wykład biblijny w Wilberforce Memorial Hall. Charles opowiada: „Mówcą miał być C. N. D. Jones, przedstawiciel ‚Eklezji Świadków Jehowy’”.
Jones, podający się za pomazańca, przewodził grupie odstępców, która kilka lat wcześniej oderwała się od zboru we Freetown. Grupa ta uważała się za „prawdziwych” świadków Jehowy, a misjonarzy i braci lojalnie obstających przy przedstawicielach organizacji nazywała „oszustami” i „kowbojami z Gileadu”.
Sytuacja pogorszyła się, gdy Jones i niektórzy jego zwolennicy zostali wykluczeni. Brat Chappell relacjonuje: „Ogłoszenie to zszokowało część tych, którzy woleli pobłażać odstępcom. Kilku braci publicznie wyraziło swoje niezadowolenie. Zarówno oni, jak i inni dalej utrzymywali kontakty z buntownikami i próbowali zakłócać zebrania oraz zbiórki do służby polowej. Takie rozżalone jednostki siadały podczas zebrań razem w miejscu zwanym rzędem odstępców. Ostatecznie większość z nich odeszła od prawdy. Ale niektórzy odzyskali równowagę duchową i stali się gorliwymi głosicielami”.
Lojalna postawa, którą wykazała się większość, torowała drogę dla swobodnego oddziaływania ducha Bożego. Gdy Freetown odwiedził nadzorca strefy, Harry Arnott, zdał następujące sprawozdanie: „To pierwszy większy wzrost, jaki nastąpił w Sierra Leone od lat. Daje nam to nadzieję na przyszły rozwój”.

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy od roku 1918

Towarzystwo Strażnica kiedyś próbowało wydłużyć sobie powszechnie znany czas nadania nazwy „Świadkowie Jehowy”, przesuwając to wydarzenie na rok 1918:

„Podaje to myśl, że »nowe imię«, jako zapłata, aktualnie dane było klasie sługi w roku 1918, chociaż fakt ten poznany był przez ostatek aż dopiero za dwanaście lat. Taki to bowiem jest sposób Jehowy obchodzenia się z jego ludźmi, używając ich najpierw, a następnie dając im poznać tę rzecz...” (Strażnica 15.02 1934 s. 55 [ang. 01.12 1933 s. 359]).

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy co najmniej od rok 1914

Towarzystwo Strażnica nawet „badacza Pisma Świętego”, swego prezesa C. T. Russella (zm. 1916), nazwało Świadkiem Jehowy:

„Już przed upływem czasów pogan w roku 1914 Chrystus Jezus posługiwał się świadkami Jehowy, aby zapowiedzieć tym narodom, że okres użyczenia im nieprzerwanej przez Boga władzy upłynie w roku 1914 po Chr.” (Strażnica Nr 18, 1949 s. 5, art. „Czy jesteś po prawicy czy po lewicy” [ang. 15.05 1949 s. 150]).

„Sądząc po owocach, które wydał pracując dużo jako sługa ewangelii, brat Russell bezsprzecznie okazał się wiernym świadkiem Jehowy” (Wykwalifikowani do służby kaznodziejskiej 1957 cz. IV, s. 62).

„To prawda, że od dziewiętnastego wieku tacy ludzie, jak C. T. Russell i J. F. Rutherford będąc świadkami Jehowy brali udział w tej ogólnoświatowej działalności...” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1954 [ang. 1952] rozdz. 19, akapit 7).

Obecnie prawdopodobnie już by nie zaliczono indywidualnie C. T. Russella i jego przyjaciół do „Świadków Jehowy”, gdyż Towarzystwo Strażnica tak oto wyraża się o nich:

„Rodzi to intrygujące pytanie: Czy przed rokiem 1914 Badacze Pisma Świętego byli ustanowionym narzędziem, poprzez które Chrystus miał karmić swoje owce? Odpowiedź brzmi: Nie.” (Strażnica 15.07 2013 s. 18-19).

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy co najmniej od roku 1879

Obecnie w każdym numerze Strażnicy (s. 2) do rozpowszechniania (od lipca 1988 r.) znajdują się takie oto słowa:

„Świadkowie Jehowy wydają »Strażnicę« od roku 1879. Pismo to jest całkowicie apolityczne i uznaje wyłącznie autorytet Biblii” (Strażnica Nr 13, 1988 s. 2).

„Świadkowie Jehowy wydają to czasopismo od roku 1879. Jest ono całkowicie apolityczne i uznaje wyłącznie autorytet Biblii” (Strażnica 01.08 2013 s. 2).

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy co najmniej od roku 1877

„Już przez trzydzieści dwa lata, począwszy od r. 1877, gorliwi, dobrowolni współpracownicy Towarzystwa składali publicznie jako świadkowie Jehowy dowód chronologiczny i zwracali uwagę na powszechnie znane wydarzenia wskazujące na to, że »czasy narodów« miały upłynąć jesienią roku 1914” (Nowożytna historia świadków Jehowy 1955 cz. I, s. 40-41; por. ta sama treść ang. Strażnica 01.03 1955 s. 140).

„Świadkowie Jehowy już od roku 1877 wskazywali na podstawie chronologii biblijnej, że rok 1914 będzie miał kluczowe znaczenie w dziejach” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 15 s. 9).

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy od Abla (ogłoszone w roku 1937)

Abel i patriarchowie

Od roku 1937 Towarzystwo Strażnica w poczet „Świadków Jehowy” wliczyło Abla i patriarchów. Wtedy maksymalnie wydłużono rodowód dla głosicieli tej organizacji:

„W roku 1937 zrozumiano jednak lepiej, że wierni prorocy i inni nienaganni mężowie Boży od Jana Chrzciciela wstecz aż do pierwszego męczennika Abla również byli świadkami Jehowy, stanowiąc po prostu »wielki obłok świadków« (Hbr 11:1 do 12:1)” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 8).

Jednak niedawno rozpoczęto patriarchów nazywać „świadkami na rzecz Jehowy”. Czyżby przestali być oni „Świadkami Jehowy”? Oto jak dokonano zmiany w jednej z publikacji:

„Według Biblii rodowód Świadków Jehowy ciągnie się od wiernego Abla” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 1991 s. 348).

„Według Biblii rodowód świadków na rzecz Jehowy ciągnie się od wiernego Abla” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 344).

[Obserwator]

Inny przykład zmiany Świadka Jehowy w Świadka na rzecz Jehowy:

„Będzie wśród nich Abel, pierwszy wierny świadek Jehowy...” (Zjednoczeni w oddawani czci jedynemu prawdziwemu Bogu 1989 s. 75).

„Wśród wskrzeszonych do życia na ziemi znajdą się takie osoby, jak: Abel, pierwszy wierny świadek na rzecz Jehowy...” (Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu 2002 s. 86).

No bo skoro określenie Świadkowie Jehowy tak uroczyście wprowadzono na stadionie w roku 1931, to czyż Abel mógł być Świadkiem Jehowy tysiące lat wcześniej.

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy od roku 2000

W Stanach Zjednoczonych dopiero w roku 2000 pojawiło się określenie „Świadkowie Jehowy” i to w nazwie dwóch korporacji Towarzystwa Strażnica (patrz ang. Nasza Służba Królestwa Nr 1, 2002 s. 7).
Chodzi przede wszystkim o Christian Congregation of Jehovah’s Witnesses (Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy). W Polsce taki oficjalny zarejestrowany odpowiednik nie występuje, ale Świadkowie Jehowy wewnątrz organizacji posługują się taką nazwą od października roku 2002:

„Wzorem Biura Głównego od 1 października 2002 roku nasze Biuro Oddziału posługuje się w korespondencji ze zborami i nadzorcami papierem listowym z nagłówkiem »Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy«. W korespondencji kierowanej na zewnątrz do różnych instytucji będziemy używać dotychczasowego nagłówka” (Nasza Służba Królestwa Nr 1, 2003 s. 3).

„Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy umieszcza symbol otwartej Biblii w nagłówkach listów” (Nasza Służba Królestwa Nr 4, 2009 s. 4).

Istnieje też od roku 2000 inna korporacja Towarzystwa Strażnica z zawartym w jej nazwie terminem „Świadkowie Jehowy”. Chodzi o Religious Order of Jehovah’s Witnesses (patrz ang. Nasza Służba Królestwa Nr 1, 2002 s. 7).

Oto treść z wspomnianego angielskiego biuletynu pt. Nasza Służba Królestwa, w tłumaczeniu Marka Boczkowskiego (patrz http://watchtower-forum.p...wiadkow-jehowy/ ):

„Utworzono Nowe Korporacje
W Strażnicy z 15 stycznia 2001 roku doniesiono o zorganizowaniu sposobu, w jaki Świadkowie Jehowy będą od tej pory prowadzić działalność na rzecz Królestwa na całej ziemi. Wyjaśniono również, jak wykorzystywane są różne podmioty prawne w charakterze instrumentów ułatwiających rozgłaszanie dobrej nowiny. Podmioty takie czyli korporacje są niezbędne do tego, aby dopasować się do lokalnych lub państwowych praw, czego wymaga Słowo Boże (Rzym. 13:1). Ze względu na rozmaitość i zakres naszej działalności, Ciało Kierownicze wyraziło zgodę na utworzenie dodatkowych korporacji, które będą troszczyć się o bieżące potrzeby Świadków Jehowy tutaj, w Stanach Zjednoczonych. Nowymi korporacjami są:

Christian Congregation of Jehovah’s Witnesses (Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy)
Religious Order of Jehovah’s Witnesses (Religijna Społeczność Świadków Jehowy)
Kingdom Support Services, Inc. (Służba Wspierania Królestwa).

Będą one współdziałały z Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania oraz Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc. Zbory i głosiciele mogą otrzymywać korespondencję z którąkolwiek z tych korporacji. Bardzo będziemy cenić sobie waszą współpracę w zakresie tych usprawnień wdrożonych przez Ciało Kierownicze w celu roztaczania opieki całym mieniem Pana. — Mat. 24:45-47” (ang. Nasza Służba Królestwa Nr 1, 2002 s. 7).

[Obserwator]

Świadkowie Jehowy w Polsce od 1985 r.

Polscy głosiciele Towarzystwa Strażnica byli w pewien sposób uprzywilejowani, w stosunku do amerykańskich, bo już w roku 1985 mieli w nazwie określenie „Świadkowie Jehowy”, choć początkowo jako "spółka":

„Potem w 1985 roku dla ułatwienia importu literatury została zarejestrowana w sądzie spółka pod nazwą Strażnica – Wydawnictwo Wyznania Świadków Jehowy w Polsce” (Rocznik Świadków Jehowy 1994 s. 246).

Następnie w roku 1989 zarejestrowano już Świadków Jehowy, nie jako spółkę, ale jako wyznanie religijne czy „organizację religijną” pod nazwą:

„Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, Zarejestrowany Związek Wyznania Świadków Jehowy w Polsce” (jw. s. 247).

„W 1989 ROKU ŚWIADKOWIE JEHOWY W POLSCE zostali zarejestrowani jako organizacja religijna” (Strażnica Nr 20, 1998 s. 25).

[Jachu]

Bez komentarza:

Cytat:

II R.P.: legalizacja i prześladowania W wolnej Polsce życie zgromadzenia nie było usłane różami. Mimo że udało zalegalizować się wszystkie jego oficjalne organy (w 1920 roku w Warszawie powstaje polskie przedstawicielstwo Towarzystwa Strażnica, natomiast Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zatwierdziło istnienie nowego wyznawania w 1923 roku), to nastawienie władz i ludności katolickiej Polski nie było mu zawsze przychylne. Chuligańskie napaści na domy modlitewne, bezkarne niszczenie mienia, pobicia, a nawet zatrzymania, były w latach 30. na porządku dziennym. Od 1936 roku, w atmosferze rosnącego ultrakatolickiego nacjonalizmu zaczęto stopniowo ograniczać prawa Świadków Jehowy; wprowadzono zakaz publikacji, zamykano biura, rekwirowano mienie. Związane z Akcją Katolicką bojówki dokonywały nalotów na zbory, podczas których śmierć poniosło kilka osób.

Źródło: http://wiadomosci.onet.pl...ow-jehowy/elez1

[Obserwator]

Co chcesz Jahu pokazać, że w 1936 r. mieli w Polsce oficjalną nazwę Świadkowie Jehowy?

Popatrz do publikacji z tamtych lat to zobaczysz jak się nazywali.

Np. w roku 1937 nadal pisano o Stowarzyszeniu Badaczy Pisma Świętego:

„Memoriał (...) Do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie (...) Ponieważ wyznawcy związku religijnego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w ostatnim czasie coraz bardziej cierpią mimo szerokiej ustawami zapewnionej tolerancji religijnej, niniejszym wnosimy MEMORIAŁ (...) z głębokim poważaniem Przewodniczący Stow. Badaczy Pisma Świętego” (Nowy Dzień 01.04 1937 s. 204, 206).

„Wydawcy S. B. P. S. Łódź, ul Rzgowska 24 tel. 23-555” (Jego dzieła 1934 s. 2).

Prócz tego.
W roku 1931, w tym samym roku w którym nadano na kongresie w USA określenie „Świadkowie Jehowy”, w Polsce głosiciele Towarzystwa Strażnica zarejestrowali się jako Zjednoczenie Badaczy Pisma Świętego. Próżno by szukać w publikacjach Świadków Jehowy opisu tego faktu. Pewną namiastką opisu tych wydarzeń są następujące słowa:

„W tym czasie okazało się, że lokal dotychczas wynajmowany na potrzeby biura w Warszawie nie będzie już dłużej mógł spełniać swego zadania. Poszukiwania innych pomieszczeń na terenie tego miasta nie dały rezultatu ze względu na zbyt wysokie koszty. Postanowiono więc przenieść biuro do Łodzi. W Łodzi biuro to działało początkowo we wspomnianej sali zborowej. Na koniec w roku 1932 znaleziono odpowiedni budynek przy ulicy Rzgowskiej 24” (Rocznik Świadków Jehowy 1994 s. 191-192).

Nazwa Zjednoczenie Badaczy Pisma Świętego funkcjonowała ‘oficjalnie’ w Polsce aż do roku 1950, gdy ci „badacze” zostali zdelegalizowani:

„Dopiero po tym wszystkim, 2 lipca 1950 roku, ogłoszono w prasie decyzję Urzędu do Spraw Wyznań odmawiającą rejestracji Zrzeszenia Świadków Jehowy w Polsce i arbitralnie orzekającą o jego rozwiązaniu oraz przejęciu majątku przez państwo” (Rocznik Świadków Jehowy 1994 s. 223-224).

W Internecie opublikowano, na forum byłych Świadków Jehowy, Statut Zjednoczenia Badaczy Pisma Świętego oraz Listę Obecności tych, którzy stworzyli tę nową nazwę w dniu 6 kwietnia 1931 (patrz http://watchtower-forum.p...%C5%9B/page-2).
http://swiadkowiejehowywp...g20568#msg20568
Przewodniczącym tej grupy wyznaniowej był Wilhelm Scheider a w pierwszych słowach wspomnianego statutu napisano:

„Zjednoczenie nosi nazwę »Zjednoczenie Badaczy Pisma Świętego« Siedzibą Centrali jest miasto Łódź. Terenem działalności Zjednoczenia jest Rzeczpospolita Polska i wolne miasto Gdańsk z zachowaniem obowiązujących przepisów prawnych”.