Forum biblijne

[Obserwator]

Na początku trzeba przyznać, że Świadkowie Jehowy obecnie mniej, niż kiedyś, chodzą „od domu do domu”, a więc coraz mniej są „domokrążcami”. Przyczyniły się do tego dwie rzeczy, to znaczy Internet i stojaki, które wyjątkowo nie sprzyjają chodzeniu „od drzwi do drzwi”.

Internet od roku 1997

„Przez Internet. (...) Świadkowie Jehowy zaczęli robić użytek z tego środka masowego przekazu w roku 1997” (Królestwo Boże panuje! 2014 s. 74-76).

„Aby pomóc nam ‛dokładnie pełnić swe usługiwanie’, serwisy internetowe watchtower.org, jw-media.org i jw.org połączono w jeden przebudowany serwis jw.org” (Nasza Służba Królestwa Nr 12, 2012 s. 3).

Stojaki z literaturą od roku 2011

W roku 2011 rozpoczęto testowanie w Nowym Jorku świadczenia ze „stojaków” (Nasza Służba Królestwa Nr 7, 2013 s. 4).

W Polsce w roku 2013 wprowadzono „przenośne stojaki z literaturą” do wystawiania na uczęszczanych przez przechodniów ulicach (Nasza Służba Królestwa Nr 7, 2013 s. 6). Na Zachodzie rozstawiano je o rok wcześniej (ilustracja Strażnica 15.10 2012 s. 1).

A jak było w przeszłości?
Otóż dawne ich metody nauczania i głoszenia było oparte na chodzeniu „od domu do domu”, więc nie dziwmy się, że zwano Świadków Jehowy „domokrążcami”. Te ich dawne formy nauczania związane z poruszaniem się „od drzwi do drzwi” to:

kolportaż czasopism, traktatów i książek;
używanie przenośnego gramofonu;
używanie kart świadectwa.

Widzimy zatem, że Świadkowie Jehowy są dziś nazywani „domokrążcami” w zwykłym znaczeniu tego słowa, jako chodzący „od domu do domu”, a nie jako sprzedający (handlujący) swoją literaturę, jak to robili kiedyś.