Nieprawda. W samym NT apostołami nazywano poza gronem Dwunastu (a w zasadzie Trzynastu, bo mamy wymiennie Judasza/ Macieja), apostołami nazywani byli:Jachu pisze:Ech Lady,przecież jest(i było) tylko 12 Apostołów Baranka, w dodatku sami mężczyźni.
- Paweł i Barnaba
(14) Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: [Dz Ap 14: 14] - Adronik i Junia (kobieta)
(7) Pozdrówcie Andronika i Junię, moich krewnych i współwięźniów, którzy należą do grona wybitnych apostołów, którzy jeszcze przede mną należeli do Chrystusa. [Rz 16: 7] /Celowo wybrana Biblia Poznańska jako najwierniejsza greckiemu oryginałowi/ - Sylwan i Tymoteusz (tu wraz z Pawłem)
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój! [1 Tes 1: 1]
(7) A jako apostołowie Chrystusa [liczba mnoga - Paweł mówi o sobie, Tymoteuszu i Sylwanie] mogliśmy być dla was ciężarem, my jednak stanęliśmy pośród was pełni skromności, jak matka troskliwie opiekująca się swoimi dziećmi. [1 Tes 2: 6]
(1) Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał (ἀπέστειλεν) ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. [Łk 10: 1]
Kościół Prawosławny określa ich do dzisiaj jako 70 apostołów -byli powiem właśnie posłani do głoszenia Dobrej Nowiny.
Nie jest więc prawdą, że apostołów było tylko dwunastu. Paweł twierdzi, że Andronik i Juna stali się apostołami Chrystusa jeszcze przed nim. Jest więc wielce prawdopodobne, że mogli należeć do grona owych 72 uczniów. Tak twierdził zresztą Orygenes w swoim Komentarzu do Rzymian. Dzieło przetrwało tylko w łacińskim tłumaczeniu Rufinusa i jest dostępne w TYM miejscu. W Księdze 10, rozdziale 21, w wersetach 1 i 10 mamy imiona w bierniku, czyli Andronicum et Iuniam. Natomiast w wersecie 19 mamy ich imiona w mianowniku czyli… Andronico ac Iunia! Czyli w tym wypadku nie może być żadnych wątpliwości, że chodzi o kobietę. Książka jest trochę zagięta na skutek skanowania, ale jeśli powiększy się dany fragment to obraz stanie się lepiej czytelny. Fragmenty znajdują się na stronie 1280.
Dany rozdział nie pozostawia też wątpliwości, że oboje należeli do grona apostołów. Co więcej, Orygenes twierdzi, że obydwoje mogli należeć do grona siedemdziesięciu dwojga uczniów wymienionych u Łukasza (Łk 10:1).
De quibus possible est et illud inlelligi, quod fortassis ex illus septuaginta duobus quoi et ipsi apostoli nominanti sent fuerint, et ideo nobiles eos in apostolis indicat et im bis apostolis qui ante eum fuerunt
Moje tłumaczenie:
Może to być również rozumiane w ten sposób, że byli oni częścią grupy siedemdziesięciu dwojga uczniów, którzy również nazywani byli apostołami i dlatego właśnie [Paweł] nazwał ich „wyróżniającymi się wśród apostołów”
Tak jak pisałam w poprzednim poście, pisanie pod pseudonimem było w tamtych czasach popularne i dodatkowo nie było postrzegnae jako coś gorszącego.Henryk pisze:Znaczy, że podpis ma świadczyć, że pisał akurat ktoś inny?
Rozumiem, że uważasz każdą Ewangelię czy List według Judy, Macieja, Piotra, Barnaby itd. za oryginalne dzieła apostolskie. Bo nie uważali ich za takie nawet pierwsi Chrześcijanie/ ojcowie Kościoła, dlatego nie włączali ich do kanonu. A popatrz, część z nich jest podpisana. Fenomen.
Nie zmienia. Listy nie są pawłowego autorstwa. Dowody są niezbite.Henryk pisze:Wszyscy „naukowi” a niewierzący egzegeci, mogą twierdzić co tylko ich dusza zapragnie.
Nie zmieni to faktu.
W teorie naukowe się nie wierzy - to nie religia/ wiara/ filozofia. Teorie naukowe się uznaje lub nie uznaje za obowiązujące. Ta obecnie jest uznawana. Jako że nowych dowodów się nie dostarczy (listy pasterskie są ukończone), raczej się nie zdezaktualizuje.Henryk pisze:To jedynie teoria w którą niezachwianie wierzysz…
Pisanie o "starszym wieku" jest zwyczajnie śmieszne i autorzy takiej filozofii kierują się raczej prywatnymi odczuciami i chciejstwem niż posiadanym tekstem. 7 niepodważalnych Listów Pawła pisanych w różnych etapach jego życia zachowuje spójność stylu, struktury, teologii oraz opisywanej struktury pierwszych Kościołów. Listy Pasterskie zachowują spójność jako trzy elementy, ale są całkowicie różne pod względem każdej wymienionej powyżej cechy od 7 listów. Podobnie jak pozostałe Listy odrzucane jako pawłowe - na przykład List do Hebrajczyków (który był wątpliwy już w IV w. pod względem autorstwa, choć później włączono go do kanonu). List różni się o 7 oryginalnych listów, ale także różni się od Listów Pasterskich.
Paweł więc według niektórych przechodził ciężkie skoki rozwojowi, a wraz z nim chronologia wydarzeń w jego życiu oraz struktura Kościoła To jest dopiero upokarzanie tego apostoła.
Swoją drogą, uważasz ten list za pawłowy? Bo tam autor się nie przedstawia. Czy może zaufałeś ojcom Kościoła, którzy mu te autorstwo przypisali?
Prawda jest jednak taka, że podobnie jak Listy Pasterskie pisane były pod pseudonimem, temu Listowi autorstwo przypisano aby zwiększyć jego godność i podkreślić kim autor sie inspirował, co dla wczesnych Chrześcijan nie było takie znowu mocno gorszące. Ktoś mógł napisać jakiś List wzorując się na naukach danej osoby (a przynajmniej tak uważał), dodać coś od siebie itd. Do rozważenia - wypowiedź Orygenesa dotycząca Listu do Hebrajczyków (Żydów) cytowana przez Euzebiusza z Cezarei:
Prócz tego w Liście do Żydów wyraża się Origenes w swych Homiliach o nim napisanych w następujących słowach: „Styl tzw. Listu do Żydów nie ma w swych zwrotach pospolitości apostoła, który przecież przyznaje się do tego, że jest prostakiem w mowie. Przeciwnie, List ten jest w swym układzie stylistycznym lepszą pisaną greczyzną. Przyzna to każdy, kto się zna na różnicach stylu. Że zaś List się odznacza przeciwną myśli głębią, która niczym nie ustępuje powszechnie znanym Listom apostolskim, przyznać musi każdy, kto się pilnie wszytuje w słowa apostolskie.” Krótko potem dodaje jeszcze: „Gdyby się rozchodziło o moje zdanie, mniemałbym, że myśli wprawdzie pochodzą od Apostoła, wyrażenie jednak i układ należą do kogoś innego, który z pamięci przytacza myśli apostolskie. I jak uczeń spisuje słowa mistrza swego. Jeśli który wiec Kościół ten list uważa za Pawłowy, zgoda i na to. Nie bez powodu starzy przekazali nam je jako dzieło pawłowe. Kto zaś ten List napisał, Bóg wie tylko prawdę. Przechowywane do dni naszych wieści mówią, że List pisał Klemens, ten który był biskupem rzymskim, inni zaś twierdzą że Łukasz, ten sam, który utworzył Ewangelię i Dzieje Apostolskie [Historia Kościoła VI: 25: 11-14]
Jako że owa Maria jako pierwsza było głosicielką dobrej nowiny, nazywała była apostołką apostołów.marta wikluk pisze:A kiedy przyszedł czas próby, to zwiali w popłochu.
Jestem coraz bardziej pewna, że rola Magdaleny została umniejszona przez samych apostołów.
Żyjący na przełomie II i III wieku, Hipolit Rzymski napisał takie zdanie o kobietach, które odwiedziły grób pański.
Żródło: B. D. Ehrman: Peter, Paul and Mary Magdalene. The followers of Jesus in History and Legend strona 253.Lest the females apostles doubt the angels, Christ himself came to them and so that the women would be apostles for Christ and by their obedience, rectify the sin of the ancient Eve. [...] Christ shown himself to the [male] apostles and said to them [...] "It is I who appear to these women and I who wanted to send them to you as apostles
Moje tłumaczenie:
Jaki iż kobiety-apostołowie (apostołki?) wątpiły w słowa aniołów, sam Chrystus przyszedł do nich, by mogły one być Jego apostołami i przez swoje posłuszeństwo mogły naprawić grzech starożytnej Ewy. [...] Chrystus ukazał się apostołom [mężczyznom] i powiedział do nich [...] To ja, który ukazałem się tym kobietom i ja, który chciałem by zostały posłane jako apostołowie.
Maria Magdala i pozostałe kobiety zostały "posłane do wysłanników".
A później Kościół Zachodzi zrobił z niej prostytutkę Na szczęście współcześnie przypomina się o nadanym jej tytuleapostola apostolorum - "apsotoła apostołów".
Diakonisy istniały na początku Chrześcijaństwa. Zajmowały się między innymi chrztem kobiet - jak wiadomo, chrzest to zanurzenie, więc wymagał lżejszego stroju. Stąd właśnie posługa diakonis.tom68 pisze:Diakonisy biblijne
Można o tym poczytać w Konstytucjach Apostolskich - sekcja II rozdział XV. Tekst po angielsku.