Chrześcijanin, a szabat

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Anowi
Posty: 10038
Rejestracja: 02 wrz 2007, 14:28
Lokalizacja: Bóg wie

Post autor: Anowi »

ja'akow pisze:W opozycji wydają się stać Biblia Warszawska i Gdańska, które sugerują, że Bóg dopiero w dniu siódmym ukończył dzieło i w nim odpoczął.
wytłumaczę dlaczego tak jest napisane

dzień siódmy zaczyna się wieczorem a wieczór przed zachodem słońca - czyli do zachodu słońca Bóg mógł dokończyć swego dzieła - postawieniem kropki na "i" są błogosławieństwa "zlane" na człowieka, potem Bóg odszedł aby odpocząć. Szabat rozpoczyna się po zachodzie słońca i wtedy Ewa w świetle księżyca ujrzała cudowność owocu poznania (na szaber chodzi się w nocy) a w świetle dnia siódmego swą nagość.
nie jest bogaty ten, kto posiada wiele,
tylko ten, kto niewiele potrzebuje.

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

EMET:
W związku z rozważaniami dotyczącymi oddania wersetu z Genesis, pomieszczam pewien komentarz --
"12 Czasowniki hebrajskie nie mają czasów gramatycznych w sensie typowym dla wielu języków. W języku polskim istotne jest, czy czasownik występuje w czasie przeszłym, teraźniejszym, czy też w przyszłym. Natomiast w języku hebrajskim czasownik przede wszystkim wyraża stan czynności — albo jest ona zakończona (aspekt dokonany), albo nie zakończona (aspekt niedokonany). Te formy mogą służyć opisowi czynności zachodzącej bądź to w przeszłości, bądź też w przyszłości, co już wynika z kontekstu. Na przykład aspekt dokonany w sposób naturalny wskazuje na czynność przeszłą, ale bywa też używany w odniesieniu do przyszłych zdarzeń, jak gdyby już nastąpiły i należały do przeszłości; podkreśla się w ten sposób pewność lub konieczność zajścia czegoś w przyszłości.
13 Dokładne oddanie aspektu czasowników hebrajskich jest niezwykle istotne; w przeciwnym razie może dojść do wypaczenia sensu i przekazania zupełnie innej myśli. Rozważmy choćby zwroty występujące w Księdze Rodzaju 2:2, 3. Większość tłumaczy we wzmiance o Bożym odpoczynku w dniu siódmym użyło formy „odpoczął”. Sugeruje ona, iż odpoczynek Boży, przypadający na dzień siódmy, już się zakończył w przeszłości. Zobaczmy jednak, jak sens czasowników występujących w tym fragmencie wydobyto w Przekładzie Nowego Świata: „I do dnia siódmego Bóg ukończył swą pracę, którą wykonał, i w siódmym dniu zaczął odpoczywać od wszelkiego swego dzieła, którego dokonał. I Bóg zaczął błogosławić dzień siódmy i go uświęcać, w nim bowiem odpoczywa od wszelkiego swego dzieła, które Bóg stworzył, aby było uczynione”. Użyty w wersecie 2 zwrot „zaczął odpoczywać” jest tłumaczeniem hebrajskiego czasownika w formie niedokonanej, określającego czynność nie zakończoną lub trwającą. Harmonizuje to z wypowiedzią z Listu do Hebrajczyków 4:4-7. Natomiast w Księdze Rodzaju 2:3 występuje czasownik dokonany, ale dla zharmonizowania z wersetem 2 i z Listem do Hebrajczyków 4:4-7 oddano go jako „odpoczywa”.

14 Jedną z przyczyn nieścisłości w oddawaniu form czasowników hebrajskich jest teoria tak zwanego waw consecutivum, czyli „waw następstwa”. Waw (ו) to hebrajski spójnik, będący w zasadzie odpowiednikiem polskiego „i” lub „a”. Nigdy nie występuje oddzielnie — zawsze jest połączony z jakimś innym słowem, na przykład czasownikiem, z którym się stapia w jedno słowo. Po dziś dzień głoszony bywa pogląd, jakoby spójnik ten miał zdolność przekształcania jednego aspektu czasownika w drugi: niedokonanego w dokonany (jak to uczyniono w wielu przekładach, także współczesnych, w Księdze Rodzaju 2:2, 3) lub dokonanego w niedokonany. Efekt ten określono też mianem „waw zwrotnego”. Takie opaczne pojmowanie formy czasownika było powodem niemałego zamieszania i błędów w tłumaczeniu tekstu hebrajskiego. W Przekładzie Nowego Świata nie przypisano literze waw zdolności zmieniania aspektu czasownika. Starano się natomiast dokładnie oddać specyficzny charakter czasowników hebrajskich, by wiernie zachować sens tekstu oryginalnego.
" - Książka "Całe Pismo", Wyd. ŚJ.

Zapodał --

Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

Awatar użytkownika
Parmenides
Posty: 2011
Rejestracja: 10 sie 2011, 14:53
Kontakt:

Post autor: Parmenides »

EMET pisze:EMET:
W związku z rozważaniami dotyczącymi oddania wersetu z Genesis, pomieszczam pewien komentarz --
To bardzo ciekawa i ważna dla mnie informacja. Choć musżę się pochwalić (przepraszam), że nie tak dawno sam do niej doszedłem (chodzi oczywiście o rolę waw). I moje wnioski są identyczne! Jestem z tego bardzo dumny :oops: (taka ludzka słabość); sprawiłeś mi dziś olbrzymią satysfakcję. Tylko ja nie miałem takiego pięknego "gotowca" i przez długie dni ryłem się w obrzydliwie grubych i niejasnych gramatykach (Land, Willis, Davidson x 2) - bo coś mi sie ciągle z tym nieszczęsnym waw nie zgadzało.
Przy okazji: ciekawostka na która zwróciłem uwagę, ale która może mieć dalekie konsekwencje: W Gen 1.5 przed QRA nie ma V! (tak jak wszędzie "w okolicy" przy działaniach Boga)

Czy cytowane przez Ciebie źródło jest dostępne w sieci?!

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

EMET:

W nawiązaniu do pytania i uwag 'Parmenidesa'...

Z tego, co mnie wiadomo, to raczej tylko na płycie CDRom dostępnej dla śJ w zborach; o samej książce nie wspominając.
Jest też Appendix 3C [str. 1572 i 1573; ed. 1984] w angielskiej wersji NWT pt. "Hebrew Verbs Indicating Continuous or Progressive Action".
Jest przywołany 'Przekład Dystynktywny' J. W. Watts'a [ed. 1963] oraz 'Przekład' autorstwa Benjamin Wills Newton's [ed. 1888].
Jest zamieszczony w 3 [trzech] kolumnach [na str. 1573] w układzie pionowym - równolegle - tekst wersetów Genesis 1:3, 4, 5, 6, 7, 8 --> w NWT [ang., ŚJ; ed. 1953] oraz tych dwóch wymienionych przeze mnie: 'JWW' oraz 'BWN'.

Zapodam teraz ww. 3 i 5 z owych trzech Przekładów --
w. 3
'BWN' [ed. 1888]: "And God proceeded to say [future], Let Light become to be, and Light proceeded to become to be [future].".
'NWT' [ed. 1953]: "3 And God proceeded to say: "Let light come to be." Then there came to be light.".
'JWW' [ed. 1963]: "3 Afterward God proceeded to say, "Let there be light"; and gradually light came into existence.".
w. 5
'BWN': "and God proceeded to call [future] the light Day, and the darkness He called [not "proceeded to call"; the past tense is used] Night; and evening proceeded to be [future], and morning proceeded to be [future] Day one.".
'NWT': "5 And God began calling the light Day, but the darkness he called Night. And there came to be evening and there came to be morning, a first day.".
'JWW': "5 Then God began to call the light Day, and the darkness he called Night. Thus there came to be an evening and a morning, even one day.".

Pod tekstem trzy kolumnowym [na str. 1573], mamy pomieszczoną taką uwagę Kolegium Tłumaczy NWT: "The New World Translation has not followed the unfounded theory of Waw Consecutive when translating Hebrew verbs. This age-old theory does not convey the power and forcefulness of the Hebrew verbs in their original states. Therefore. the New World Translation presents the Hebrew verbs with accurate meaning and dynamism by maintaining, a distinction between the perfect and the imperfect states of the Hebrew verbs.".

Teraz oddanie w PNŚ: "3 I Bóg przemówił: &#8222;Niech powstanie światło&#8221;. Wtedy powstało światło. 5 I Bóg zaczął nazywać światło Dniem, ciemność zaś nazwał Nocą. I nastał wieczór, i nastał ranek&#8201;&#8212;&#8201;dzień pierwszy.".

Oto tytuły w/w Przekładów angielskich --
'BWN', czyli: The Altered Translation of Genesis, Benjamin Wills Newton, London, 1888.
'NWT', czyli: New World Translation of the Holy Scriptures /with References/, ed. 1984, Brooklyn, NY
'JWW', czyli: A Distinctive Translation of Genesis, James Washington Watts, ed. 1963, Grand Rapids, Michigan, USA


Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

ja'akow
Posty: 23
Rejestracja: 01 sie 2011, 17:01

Post autor: ja'akow »

nike, niestety nie posługuję się oryginalnymi językami. Warto zaznaczyć, żę Tora Pardesu uwzględnia Tore Szebeal Pe.
Ty 'atakując' owe wersety robisz coś co według mnie nie ma sensu. Próbujesz osłabić rolę Szabatu w świetle Starego Przymierza ;-). Rozumiem dyskusję na temat Szabatu z perspektywy Nowego Przymierza. Ale próbowanie zmniejszenia znaczenia Szabatu w Starym to nie dla mnie... ;-)

nike
Posty: 11544
Rejestracja: 05 sie 2006, 23:59

Post autor: nike »

ja'akow pisze:nike, niestety nie posługuję się oryginalnymi językami. Warto zaznaczyć, żę Tora Pardesu uwzględnia Tore Szebeal Pe.
Ty 'atakując' owe wersety robisz coś co według mnie nie ma sensu. Próbujesz osłabić rolę Szabatu w świetle Starego Przymierza ;-). Rozumiem dyskusję na temat Szabatu z perspektywy Nowego Przymierza. Ale próbowanie zmniejszenia znaczenia Szabatu w Starym to nie dla mnie... ;-)
Ja nic nie atakuję, bo tez nie wiem, jak powinno być dokładnie. Napisałam tak jak przeczytałam i nic więcej.
A tak jest w oryginale napisane.
Emet wiele wyjaśnił w swoim poście, może jest tak jak on napisał.

Awatar użytkownika
Adam Gołębiewski
Posty: 269
Rejestracja: 25 kwie 2009, 7:49
Lokalizacja: wielkoPolska
Kontakt:

Post autor: Adam Gołębiewski »

EMET pisze:EMET:
W związku z rozważaniami dotyczącymi oddania wersetu z Genesis, pomieszczam pewien komentarz -- (...)
Kwestia związana z hebrajskim "waw" jest faktycznie ciekawa, jednak potrzeba wielkiej ostrożności, by danego tekstu nie przeinaczyć.

Dla mnie osobiście wyznacznikiem tego, czy chodzi o taki czy inny aspekt w czasie przeszłym, jest grecka Septuaginta, w której cały tekst Rdz 2,2 jest zapisany w czasie przeszłym jako aspekt dokonany.

Awatar użytkownika
Adam Gołębiewski
Posty: 269
Rejestracja: 25 kwie 2009, 7:49
Lokalizacja: wielkoPolska
Kontakt:

Post autor: Adam Gołębiewski »

Tekst Septuaginty z Rdz 2,2 zgadza się z greckim tekstem z Hbr 4,4, który także mówi o czasie przeszłym w aspekcie dokonanym. Dlatego też moim zdaniem nie może być tu mowy o formie niedokonanej.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Dekalog”