Forum biblijne Strona Główna Forum biblijne
FORUM ZOSTAŁO PRZENIESIONE. ZAPRASZAMY www.biblia.webd.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE NAKAZÓW BOGA
Autor Wiadomość
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-01-26, 23:51   

booris napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Nie widzę w tym żadnej sprzeczności. Kontrowersyjność jest tylko pozorna.
Otóż był rozkaz, dotyczący zakazu spożywania, dla doświadczania dobrego i złego. Za jego złamanie groziła kara śmierci. Kobieta uległa pokusie doświadczenia tego, co zakazane, a mężczyzna to zatwierdził. Wiedzieli, że karą jest śmierć, więc liczyli się z tym, że umrą (skazany na śmierć umrzesz, Rdz. 2:17).


No wlasnie jest sprzecznosc. Po pierwsze nie mieli pojecia czym jest smierc,a po drugie przed zjedzeniem owocu nie byli swiadomi tego ze smierc jest zla.


Nie rozważaliśmy dotychczas tej kwestii, więc do niej się nie odnosiłem, a tą pozorną kontrowersyjność, do której się odniosłem nie podważyłeś.

Czy nie mieli żadnego pojęcia o tym, czym jest śmierć? Mogli mieć, choćby na podstawie tego, że znikała światłość dnia, (ale i mglistą nadzieję na zmartwychwstanie). Ponadto na podstawie liści spadających z drzew.

Jeżeli Jahwe Bogów rozkazem zabronił im spożywania z drzewostanu, dla doświadczania na własną rękę, co jest dobre, a co złe, to już przez samo to wiedzieli, że kara śmierci jest czymś przeciwnym do tego, czego doświadczali, gdy byli wzajemnie szczerzy (nadzy) i nie zawiedli się (nie wstydzili się), Rdz. 2:25.

booris napisał/a:
Caly problem polega na tym,ze Adama i Ewe traktuje sie jako swiadomych tego,ze popelniaja grzech,ze odrozniaja dobro od zla przed zjedzeniem owocu.A tak nie bylo.


W pewnym zakresie było, ale zgadzam się, że nie w pełni. Są cztery sposoby poznania dobra i zła, tzn., przez:
1. Informację – tą znajomość otrzymali, Rdz. 2:16,17;
2. Obserwację – tego nie mieli;
3. Doświadczenie - tego nie mieli;
Tą możliwość poznania dobrego i złego, którą posiada Jehowa Bogów, poznali dopiero wtedy, gdy ulegli pokusie i oglądali skutki tego, Rdz. 3:22
4. Intuicję – taką wiedzę posiada tylko Stworzyciel, JHWH Bogów:

Cytat:
Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca. Kaz. 3:11

A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. J. 17:3


Tak, więc nie uważam ich za w pełni świadomych. Gdyby tak było, to Bóg nie dałby im promienia nadziei z Rdz. 3:15 i nie dałby im trwałego okrycia, Rdz. 3:21.

Pismo raczej w Rdz. 2:25 nie akcentuje nagości i wstydu, lecz szczerość i brak zawodu. Człowiek szczery jest jakby nagi. Gdy nie doznaje zawodu, to się nie wstydzi. Byli szczerzy względem Boga i siebie i nie zawiedli się z tego powodu. Po doświadczeniu tego, co była dla nich zakazane, czyli po odczuciu swej, już grzesznej natury, chcieli ją ukryć, wyzbywając się szczerości przed Bogiem, a także chcieli się ukryć w całości przed nim. Bóg ich zapytał: Gdzie! Gdzie chcą się ukryć przed nim?
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-01-27, 00:03   

RN napisał/a:
DLACZEGO WIELE OSÓB NIE USŁUCHAŁO NAKAZU STAROTESTAMENTOWEGO BOGA :?:

KSIĘGA RODZAJU 6. 3. BIZTB

I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.


Tu nie chodzi o ograniczenie wieku życia człowieka do 120 lat w ogólności, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na świat człowieka stworzonego na obraz Boży. Był to świat aniołów w tym znaczeniu, że człowiek na obraz Boży, został stworzony najpierw, czyli został posłany przed człowiekiem, który w sabat Boży, trwający 7 000 lat jest czyniony na podobieństwo Boże. Anioł znaczy posłaniec.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
Henryk 

Pomógł: 453 razy
Dołączył: 10 Lis 2008
Posty: 10237
Wysłany: 2017-01-27, 06:58   

Pokoja napisał/a:
I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.
Tu nie chodzi o ograniczenie wieku życia człowieka do 120 lat w ogólności, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na świat człowieka stworzonego na obraz Boży.


Masz racje. Ludzkość była już tak zdegenerowana, że Bóg pozostawił ludzkości jeszcze czas stu dwudziestu lat ewentualną pokutę, oraz na budowę arki przez Noego.
Gen 6:9 bp "A oto dzieje Noego. Noe wyróżniał się niezwykłą prawością wśród współczesnego mu pokolenia. Żył też bardzo bogobojnie."

Gen 6:3 bg " I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat."
Gen 6:3 nbg-pl " A BÓG powiedział: Nie będzie długo walczył Mój duch w człowieku, ponieważ jest on także cielesną naturą S; zatem jego dni będą liczyć sto dwadzieścia lat."
Gen 6:3 bug " I powiedział PAN: Mój duch nie będzie na zawsze się spierał z człowiekiem, bo jest on ciałem. Będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat."

Cytat:
Na początek zastanówmy się nad słowami Pana Boga skierowanymi do ludzi żyjących tuż przed potopem.

Biblia Tysiąclecia (Rdz 6:3) oddaje interesujący nas werset następującymi słowami: "Wtedy Bóg rzekł: Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną; niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat." Z pewnością może nam sprawiać problem zrozumienie tego wersetu. W jaki sposób Duch Boży miałby przebywać wiecznie w człowieku? Przecież wyrok w raju ogłaszał bezwarunkową śmierć. Czy grzeszni ludzie przed potopem posiadali ducha Bożego? Czy przez 120 lat życia każdego człowieka przebywał w nim duch Boży? Odpowiedzi na te pytania nie ułatwia nam tłumaczenie Biblii Warszawskiej które także mówi o ograniczeniu przebywania ducha Bożego w człowieku do 120 lat. Wszelkie tłumaczenie tych wersetów zgodne z naszym zrozumieniem Pisma Św. jest trudne i wymijające. Zobaczmy jednak, jak ten werset brzmi w Biblii Gdańskiej: (1 Moj. 6:3) "I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat". Sens wypowiedzi zapisanej w tym tłumaczeniu już jest zupełnie inny. Pan Bóg postanawia skończyć okres wadzenia (kłócenia, spierania się, przekonywania) z człowiekiem, zostawiając mu 120 lat na naprawę. Zgodna z takim tłumaczeniem tej wypowiedzi Pana Boga jest TORA wydana przez fundację R.S.Laudera "I powiedział Bóg: Nie będzie Mój duch sądził człowieka bez końca, bo on jest tylko ciałem. Niech jego życia będzie - sto dwadzieścia lat".

Zauważmy jak logiczne i zgodne z charakterem Bożym jest takie przetłumaczenie tej wypowiedzi! Pan Bóg zawsze, zanim ukarze człowieka, zostawia mu czas na naprawę, który jest czasem sądu, decyzji Bożej, jak ostatecznie postąpić z człowiekiem. Wszechmocny, widząc grzech ludzkości, postanowił, że nie będzie w nieskończoność przekonywał ludzi do posłuszeństwa, pozostawiając im 120 lat na zmianę postępowania. Ta sama zasada, aczkolwiek z innym skutkiem, została zastosowana do Niniwy. Gdy Jonasz przybył do Niniwy, ogłosił, że zostało do zniszczenia miasta 40 dni. Niniwijczycy uwierzyli mu i pokutowali. W efekcie Pan Bóg zachował sto dwadzieścia tysięcy mieszkańców.

http://www.nastrazy.pl/we...=4&plik=wersety
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-01-28, 01:32   

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.
Tu nie chodzi o ograniczenie wieku życia człowieka do 120 lat w ogólności, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na świat człowieka stworzonego na obraz Boży.


Masz racje. Ludzkość była już tak zdegenerowana, że Bóg pozostawił ludzkości jeszcze czas stu dwudziestu lat ewentualną pokutę, oraz na budowę arki przez Noego.
Gen 6:9 bp "A oto dzieje Noego. Noe wyróżniał się niezwykłą prawością wśród współczesnego mu pokolenia. Żył też bardzo bogobojnie."

Gen 6:3 bg " I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat."
Gen 6:3 nbg-pl " A BÓG powiedział: Nie będzie długo walczył Mój duch w człowieku, ponieważ jest on także cielesną naturą S; zatem jego dni będą liczyć sto dwadzieścia lat."
Gen 6:3 bug " I powiedział PAN: Mój duch nie będzie na zawsze się spierał z człowiekiem, bo jest on ciałem. Będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat."

Cytat:
Na początek zastanówmy się nad słowami Pana Boga skierowanymi do ludzi żyjących tuż przed potopem.

Biblia Tysiąclecia (Rdz 6:3) oddaje interesujący nas werset następującymi słowami: "Wtedy Bóg rzekł: Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną; niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat." Z pewnością może nam sprawiać problem zrozumienie tego wersetu. W jaki sposób Duch Boży miałby przebywać wiecznie w człowieku? Przecież wyrok w raju ogłaszał bezwarunkową śmierć. Czy grzeszni ludzie przed potopem posiadali ducha Bożego? Czy przez 120 lat życia każdego człowieka przebywał w nim duch Boży? Odpowiedzi na te pytania nie ułatwia nam tłumaczenie Biblii Warszawskiej które także mówi o ograniczeniu przebywania ducha Bożego w człowieku do 120 lat. Wszelkie tłumaczenie tych wersetów zgodne z naszym zrozumieniem Pisma Św. jest trudne i wymijające. Zobaczmy jednak, jak ten werset brzmi w Biblii Gdańskiej: (1 Moj. 6:3) "I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat". Sens wypowiedzi zapisanej w tym tłumaczeniu już jest zupełnie inny. Pan Bóg postanawia skończyć okres wadzenia (kłócenia, spierania się, przekonywania) z człowiekiem, zostawiając mu 120 lat na naprawę. Zgodna z takim tłumaczeniem tej wypowiedzi Pana Boga jest TORA wydana przez fundację R.S.Laudera "I powiedział Bóg: Nie będzie Mój duch sądził człowieka bez końca, bo on jest tylko ciałem. Niech jego życia będzie - sto dwadzieścia lat".

Zauważmy jak logiczne i zgodne z charakterem Bożym jest takie przetłumaczenie tej wypowiedzi! Pan Bóg zawsze, zanim ukarze człowieka, zostawia mu czas na naprawę, który jest czasem sądu, decyzji Bożej, jak ostatecznie postąpić z człowiekiem. Wszechmocny, widząc grzech ludzkości, postanowił, że nie będzie w nieskończoność przekonywał ludzi do posłuszeństwa, pozostawiając im 120 lat na zmianę postępowania. Ta sama zasada, aczkolwiek z innym skutkiem, została zastosowana do Niniwy. Gdy Jonasz przybył do Niniwy, ogłosił, że zostało do zniszczenia miasta 40 dni. Niniwijczycy uwierzyli mu i pokutowali. W efekcie Pan Bóg zachował sto dwadzieścia tysięcy mieszkańców.

http://www.nastrazy.pl/we...=4&plik=wersety


Oczywiście sens Rdz. 6:3 według BG i TORY jest logiczny i zgodny z Słowem Bożym. Pozwolę zauważyć, że według Konkordancji Stronga można to przetłumaczyć także:

Kod:
I rzekł Jehowa: Duch nie oczyści z zarzutów człowieka na wieki; poza tym on błądzi ciałem; więc będą dni jego sto i dwadzieścia lat. Rdz. 6:3


Chodzi tutaj o człowieka stworzonego na obraz Boży, o którym jest napisane, że z powodu braku wiary nie wejdzie do odpocznienia Bożego. Człowiek ten upadł z powodu grzechu, gdyż jego powiązania przez cielesność poszły w dół do oddawania czci stworzeniom, a nie Stworzycielowi. Zmiana następuje dopiero od Rdz. 2:26, kiedy to zaczęto wzywać imienia JHWH (Jehowy = Jahwe). Jest to związane z czynieniem człowieka wiary, czyli na podobieństwo Boże. Wtedy powiązania tego człowieka, zaczynają iść przez osobowość w górę do Boga. Człowiek ten w tamtym czasie nie był jednak jeszcze w stanie dokonać tego, czego dokonał Pan Jezus, dokończyciel wiary naszej, Żyd. 12:2, dlatego aktualnie było wymagane niszczenie tych, których nie można już było zreformować przed potopem, w Sodomie i Gomorze, a później i w Kanaanie.

W odniesieniu do tego rodzaju deprawacji, już pierwotnie Bóg okazywał wielką cierpliwość nad tymi naczyniami gniewu, aby kształtować człowieka w sercu, czyli tego człowieka wiary, czynionego na podobieństwo Boże, Rdz. 5:1,2; Efz. 1:4.

Cytat:
A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i objawić moc swoją, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przeznaczone na zagładę, (23) a uczynił tak, aby objawić bogactwo chwały swojej nad naczyniami zmiłowania, które uprzednio przygotował ku chwale, Rz. 9:22,23


W związku z tym na podstawie Konkordancji Stronga, odczytuję głęboki sens Rdz. 6:6

Kod:
Pocieszał (litował się) Jahwe, ponieważ uczynił człowieka na ziemi, i kształtuje w sercu.


Z powodu wielkiego zła, czynionego przez mieszańców, Bóg pocieszał człowieka czynionego na podobieństwo swoje. Nie do pomyślenia jest, aby Bóg żałował, że uczynił człowieka na ziemi. Oznaczałoby to, że się pomylił, a to też jest nie do przyjęcia.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
Krystian 


Wyznanie: Chrystianin
Pomógł: 106 razy
Wiek: 51
Dołączył: 17 Gru 2011
Posty: 4197
Wysłany: 2017-01-28, 20:58   

Manna z nieba napisał/a:
Wiecie co...pamiętam czasy kiedy godzinami siedziałam ze swoją babcią przy herbatce...
Babcia już wiele lat nie żyje. I właśnie moja babcia mi zawsze opowiadała.... Jak to będzie w raju.
Co będziemy tam robiły, gdzie mieszkały, niedaleko kogo i....czym się będziemy zajmowały...
Do dzisiaj widzę to w mojej wyobraźni.
Tak więc...Henryk nie jest jedyny :-)


CK wszystko wie :lol:
Wystarczy popatrzeć na ilustracje strażnicy jak tam się ludzie pięknie uśmiechają. :crazy:
_________________
Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

Ewangelia Jana 3:16
 
 
Bobo 


Pomógł: 551 razy
Dołączył: 03 Mar 2007
Posty: 13647
Wysłany: 2017-01-28, 21:53   

Krystian napisał/a:
CK wszystko wie :lol:

Kiedy odpuścisz ten sarkastyczny ton?
Zmykaj na swoje forum... holender jasny... jakiś ty g...i i beznadziejny...
_________________
Oszołomstwu mówię NIE!
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-01-29, 01:01   

O co chodzi? O nowe światło, czy jaśniejsze światło? Pismo Święte stwierdza, ze światło może być tylko jaśniejsze, Przyp. 4:18 Prawda nawet najogólniej poznana, nigdy nie może być w sprzeczności z tą poznaną później w szczegółach.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
RN 


Wyznanie: Wiara Naturalna (Deizm)
Pomógł: 310 razy
Dołączył: 25 Paź 2013
Posty: 5125
Skąd: Ziemia Łódzka
Wysłany: 2017-07-09, 12:02   

CO BÓG STWORZYŁ NA SAMYM POCZĄTKU :?:

NIEBO I ZIEMIĘ

PIERWSZA KSIĘGA MOJŻESZOWA 1. 1. BIBLIA WARSZAWSKA

''Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię''

...............................................................................................................................

MĄDROŚĆ

PRZYPOWIEŚCI SALOMONA 8. 1 - 27. BIBLIA WARSZAWSKA

'' Słuchaj! Mądrość tak woła ....... .......... Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna. Przed wiekami byłam ustanowiona, od początków, przed powstaniem świata, gdy jeszcze nie było morza, zostałam zrodzona, gdy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. Zanim góry były założone i powstały wzgórza, zostałam zrodzona gdy jeszcze nie uczynił ziemi i pól, i pierwszych brył gleby. Gdy budował niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni.
_________________
JESZCZE SIĘ TAKI NIE NARODZIŁ, CO BY OPOWIEŚCI BIBLIJNE POGODZIŁ
 
 
Wnikliwy


Pomógł: 133 razy
Dołączył: 23 Cze 2013
Posty: 3205
Wysłany: 2017-07-09, 20:13   

Nic nie zostało stworzone dopóki nie został stworzony pierworodny.
_________________

 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-07-09, 21:18   

RN napisał/a:
CO BÓG STWORZYŁ NA SAMYM POCZĄTKU :?:

NIEBO I ZIEMIĘ

PIERWSZA KSIĘGA MOJŻESZOWA 1. 1. BIBLIA WARSZAWSKA

''Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię''

...............................................................................................................................

MĄDROŚĆ

PRZYPOWIEŚCI SALOMONA 8. 1 - 27. BIBLIA WARSZAWSKA

'' Słuchaj! Mądrość tak woła ....... .......... Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna. Przed wiekami byłam ustanowiona, od początków, przed powstaniem świata, gdy jeszcze nie było morza, zostałam zrodzona, gdy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. Zanim góry były założone i powstały wzgórza, zostałam zrodzona gdy jeszcze nie uczynił ziemi i pól, i pierwszych brył gleby. Gdy budował niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni.


Treść Rdz. 1:1, według Stronga można odczytać następująco:

Kod:
Na Początku = W Praprzyczynie (Głowie, wodzu) [b]ON[/b] stwarza Bogów niebios i ziemi


Ci Bogowie są podwykonawcami dzieła Jehowy Bogów. Oni też rozmawiają z sobą, o tom co czynią. Są tu więc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaangażowane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeń, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a także Jednorodzonym Synem Bożym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, że człowiek stał się taki jak my.

Natomiast w Przyp. 8:1-27 jest mowa o Bożej aktywności w stanie mądrości, dotyczącej stworzenia, czyli przed podjęciem dzieła stworzenia. Człowiek też tak powinien postępować w swoim działaniu.

Boska aktywność przejawia się w Duchu, Mądrośc, Słowie, które staje się Ciałem = Dziełem Stworzenia, J. 1:14i
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
potencjan 

Wiek: 44
Dołączył: 28 Lip 2009
Posty: 525
Skąd: zachodnia Polska
Wysłany: 2017-12-09, 14:24   Re: SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE NAKAZÓW BOGA

RN napisał/a:
CZY BÓG NAKAZYWAŁ OFIARY CAŁOPALNE ( SPALANE ) :?:

KSIĘGA KAPŁAŃSKA 23. 26 -27. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Dalej mówił Pan do Mojżesza;
Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane.''

KSIĘGA JEREMIASZA 7. 21 - 22. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela...... ......
Bo nic nie powiedziałem, ani nie nakazałem waszym przodkom, gdy wyprowadzałem ich z Egiptu, co do ofiar całopalnych i krwawych''

.

Dzień przebłagania, był dniem oczyszczenia całego systemu ofiarniczego i Izraela oraz dniem całkowitego odpoczynku, jak szabat, ustanowiony w trosce o zdrowie nasze (Rdz 2,2-3; Kpł 16,31,16,29-34) Ofiara całopalna, czyli przebłagalna za grzechy (Kpł 1,3-9) Ofiara za grzechy, czyli nieświadome zgrzeszenie Izraela przeciw przykazaniom Pańskim (Kpł 4) Śmierć zwierząt była w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka. Analogicznie do śmierci Jezusa, w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka (Hebr. 13,11-12)
_________________
I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi, bo przyczyną wszelkiego zła jest brak wiedzy biblijnej zbieżnej ze świecką.
Wersety biblijne tłumaczone są z Biblii Warszawskiej.
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-12-09, 20:27   Re: SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE NAKAZÓW BOGA

potencjan napisał/a:
RN napisał/a:
CZY BÓG NAKAZYWAŁ OFIARY CAŁOPALNE ( SPALANE ) :?:

KSIĘGA KAPŁAŃSKA 23. 26 -27. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Dalej mówił Pan do Mojżesza;
Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane.''

KSIĘGA JEREMIASZA 7. 21 - 22. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela...... ......
Bo nic nie powiedziałem, ani nie nakazałem waszym przodkom, gdy wyprowadzałem ich z Egiptu, co do ofiar całopalnych i krwawych''

.

Dzień przebłagania, był dniem oczyszczenia całego systemu ofiarniczego i Izraela oraz dniem całkowitego odpoczynku, jak szabat, ustanowiony w trosce o zdrowie nasze (Rdz 2,2-3; Kpł 16,31,16,29-34) Ofiara całopalna, czyli przebłagalna za grzechy (Kpł 1,3-9) Ofiara za grzechy, czyli nieświadome zgrzeszenie Izraela przeciw przykazaniom Pańskim (Kpł 4) Śmierć zwierząt była w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka. Analogicznie do śmierci Jezusa, w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka (Hebr. 13,11-12)


Terść Jer. 7:21,22 odczytuję nastepująco na podstawie Konkordancji Stronga:

Kod:
(21) Jehowa (3068) zastępów (6635), Bóg (430) Izraelski (3478), mówi w sercu (559) w ten sposób (3541): Jecie (398) mięso (1320) ofiar (2077), ponadto (5921) rozchwytujecie (5595) całopalenie (5930).

(22) Gdy (3588) dnia (3117), wyróżniającego oznakowania (853) byli wywiedzionymi (3318) z (854) ziemi (776) Egipskiej (7414), nie (3808) mówił (1696) ojcom (1) w sprawie (5921) ofiar (2077) całopalnych (5930); Nie (3808) mieli nakazanego (6680) słowa (1697).


(21) Jehowa zastępów, Bóg Izraelski, mówi w sercu w ten sposób: Jecie mięso ofiar, ponadto rozchwytujecie całopalenie.

(22) Gdy dnia, wyróżniającego oznakowania, ojcowie byli wywiedzionymi z ziemi Egipskiej, nie mówił w sprawie ofiar całopalnych; Nie mieli nakazanego słowa.


Gdy plagi spadały na Egipt, a Izraelici zostali uwolnieni od wielu z nich, to w ten sposób zostali wyróżniająco oznakowani. Mieli nakazane wtedy słowo w sprawie ofiary i spożywania całego Baranka Paschalnego. Mieli spalić rano, tylko to, co było nie jadalne.

W sprawie ofiar całopalnych słowo Jehowy było nakazane Mojżeszowi, dla kapłanów, ale dopiero na pustyni, czyli już po wyjściu z Egiptu.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
EMET 

Wyznanie: Świadkowie Jehowy w Polsce
Pomógł: 248 razy
Dołączył: 04 Wrz 2006
Posty: 11186
Wysłany: 2017-12-10, 16:25   

Pokoja napisał/a:


Treść Rdz. 1:1, według Stronga można odczytać następująco:

Kod:
Na Początku = W Praprzyczynie (Głowie, wodzu) [b]ON[/b] stwarza Bogów niebios i ziemi


Ci Bogowie są podwykonawcami dzieła Jehowy Bogów. Oni też rozmawiają z sobą, o tom co czynią. Są tu więc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaangażowane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeń, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a także Jednorodzonym Synem Bożym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, że człowiek stał się taki jak my.


EMET:
Pierwsze słyszę, iżby Bereszith [Rodzaju, Genesis] 1:1 - wg rozumienia filologicznego - oddać w wariancie takim, jak Ty, Userze, suponujesz… Co się tyczy owej ‘Konkordancji Stronga’, to, jak sama nazwa, mamy pomieszczone miejsca występowania wyrażeń z zapisu w jęz. oryginalnych oraz znaczenia tychże wyrażeń [hebrajskich biblijnych, aramejskich biblijnych oraz z greki koine] w Słowniku/ach/ wraz z numeracją kodową. Śmiem napisać, o czym już nadamieniałem na Forum, że ‘Konkordancja Stronga’ jest może najbardziej znaną Konkordancją z numeracją kodową, ale… nie jedyną [Kohlenberger – Swanson: posiadam ową w formie książkowej; 'K. Stronga' - również i w takiej formie].

בְּרֵאשִׁ֖ית בָּרָ֣א אֱלֹהִ֑ים אֵ֥ת הַשָּׁמַ֖יִם וְאֵ֥ת הָאָֽרֶץ׃
< bᵊrē`šîth bārā` `ᵉlōhîm `ēth hăššāmăjĭm vᵊ`ēth hā`ārĕc > /= < bᵊrē`szîth bārā` `ᵉlōhîm `ēth hăszszāmăjĭm vᵊ`ēth hā`ārĕc >/.

Na_początku [hebr.: < bᵊrē`szîth >] stworzył [hebr.: < bārā` >] Bóg [hebr.: < `ᵉlōhîm >] ** te_niebiosa [hebr.: < hăszszāmăjĭm >] i_**_tę_ziemię [hebr.: < vᵊ`ēth hā`ārĕc >].”.
Nadmieniam, iż przeważnie nie dokonuje się translacji wyrażenia hebr.: < `ēth >, stąd i teraz /ja, E./ dałem w zapisie per -- **. Naukowo dokładnie nosi /ta forma/ nazwę: particle direct object marker homonym 1. Ponadto, po kolei -- < bᵊrē`šîth >: składa się z przyimka /particle preposition/ < bᵊ > oraz z wyrażenia rdzennego < rē`szîth >, które może przybierać znaczenie: „początek; coś pierwszego /najlepszego; pierworodne; pierwociny lub to, co najlepsze.” [‘Podręczny Słownik Briksa’, Vocatio, str. 321, ed. 1999r.]. Mamy, owszem, wskazanie na zapis wg rdzenia < r ` sz >, gdzie jest o wiele więcej znaczeń; jednak, co oczywiste, trzymamy się pola semantycznego z zapisu akurat w tym tutaj miejscu, czyli w Bereszith 1:1a. Co się, zaś, tyczy – znanego – hebrajskiego wyrażenia < `ᵉlōhîm >, to, jak to już niejednokrotnie - nawet na tym tutaj Forum - było pisane, iż|: bywa odnoszone zarówno do ‘Boga bogów’ – JHVH, jak i nawet do ‘bogów fałszywych’, i obiektywnie nie istniejących. Znalazło to wyraz w moim własnym opracowaniu, gdzie owe wyrażenie pobrzmiewa: por. wskazanie poniżej.

Polecam też - gwoli przypomnienia - mój post poświęcony wersetowi z Jeremiasza [hebr. Jirmeja] 10:11 /po aramejsku!/ --
http://biblia.webd.pl/for...ghlight=#393562

też -- http://biblia.webd.pl/for...ghlight=#376743
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#59947
http://biblia.webd.pl/for...t=bogowie#55055
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54484
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54437
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54418
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#40494
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#94617
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#66560
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54833
http://biblia.webd.pl/for...ghlight=#216467

http://biblia.webd.pl/for...ghlight=#379277

Polecam moje post/y/ w ‘interesującym cyklu’ na tym Forum --
od tego 'miejsca'
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.php?t=3106

Interesujący jest werset Deuteronomium 10:17, o którym też już pisano na Forum.
כִּ֚י יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֔ם ה֚וּא אֱלֹהֵ֣י הָֽאֱלֹהִ֔ים וַאֲדֹנֵ֖י הָאֲדֹנִ֑ים הָאֵ֙ל הַגָּדֹ֤ל הַגִּבֹּר֙ וְהַנּוֹרָ֔א אֲשֶׁר֙ לֹא־יִשָּׂ֣א פָנִ֔ים וְלֹ֥א יִקַּ֖ח שֹֽׁחַד׃
Gdzie początek tak można przetrans.: < kî jᵊhvā(h) `ᵉlōhêkhĕm hû` `ᵉlōhê hā`ᵉlōhîm > /= < kî jᵊhvā(h) `ᵉlōhêchĕm hû` `ᵉlōhê hā`ᵉlōhîm >/, co daje postać w translacji: „Gdyż Jehwa, Bóg_wasz /ew.: wasz_Bóg/ [hebr.: < `ᵉlōhêkhĕm > /= < `ᵉlōhêchĕm >/], On_(jest) [hebr.: < hû` >] Bogiem tych_bogów [hebr.: < `ᵉlōhê hā`ᵉlōhîm >]”.

Stephanos, ps. EMET
_________________
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ/ZW’, Przypis.
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2017-12-11, 23:57   

EMET napisał/a:
Pokoja napisał/a:


Treść Rdz. 1:1, według Stronga można odczytać następująco:

Kod:
Na Początku = W Praprzyczynie (Głowie, wodzu) [b]ON[/b] stwarza Bogów niebios i ziemi


Ci Bogowie są podwykonawcami dzieła Jehowy Bogów. Oni też rozmawiają z sobą, o tom co czynią. Są tu więc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaangażowane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeń, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a także Jednorodzonym Synem Bożym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, że człowiek stał się taki jak my.


EMET:
Pierwsze słyszę, iżby Bereszith [Rodzaju, Genesis] 1:1 - wg rozumienia filologicznego - oddać w wariancie takim, jak Ty, Userze, suponujesz…

< bᵊrē`šîth >: składa się z przyimka /particle preposition/ < bᵊ > oraz z wyrażenia rdzennego < rē`szîth >, które może przybierać znaczenie: „początek; coś pierwszego /najlepszego; pierworodne; pierwociny lub to, co najlepsze.

post poświęcony wersetowi z Jeremiasza [hebr. Jirmeja] 10:11 /po aramejsku!/ --
Wiadomo, że jedynie w odniesieniu do Boga JHVH mamy użycie terminu od czasownika „stwarzać”, stąd też trudno byłoby włączyć ów czasownik w liczbie mnogiej w sytuacji, kiedy jawnie mamy o 'bogach' innych […] niż JHVH.


Syn Boży jest nazwany pierworodnym wszelkiego stworzenia, więc jest dla niego miejsce w Rdz. 1:1 w określeniu < bᵊrē`šîth >, które oznacza też pierworodny.

Ponadto nie jest prawdą, że określenie Bara jest używane tylko w związku z działalnością Jehowy Bogów. Czasownik ten osiem razy, odnosi się do kogo innego niż JHWH Wj. 34:10; Joz. 17:15,18; 1Sam. 2:29; Eze. 21:19(2x),30; 23:47.

EMET napisał/a:
Praktycznie hebr. wyrażenie „stwarzać” - < bārā` > - mamy w użyciu tylko w l. poj., z wyjątkiem bardzo nielicznych miejsc , gdzie w plural, lecz… jest to umotywowane gramatycznie
http://biblia.webd.pl/for...ghlight=#393562


No więc jest najbardziej uzasadnione, aby w Rdz. 1:1 było ON stworzył, czy ON stwarza, jako akt ciągły, a nie tylko zakończony. Dzieło stworzenia z Rdz. 1:1 obejmuje też Nowe Stworzenie, jako duchowe dzieło sabatu Bożego, trwającego 7 000 lat.

EMET napisał/a:
czytamy w Exodus 15:11 --
"Któż wśród bogów jest podobny do ciebie, Jehowo? Któż jest jak ty, potężny w świętości? Ty, przed którym należy wyrażać bojaźń w pieśniach pochwalnych, który dokonujesz rzeczy zadziwiających." [NŚ].

Stąd też Boga JHVH nazwano 'Bogiem bogów'.
Np. Deuteronomium 10:17 --
"Bo Jehowa, wasz Bóg, to Bóg bogów i Pan panów, Bóg wielki, potężny i wzbudzający lęk – który nikogo nie traktuje stronniczo ani nie przyjmuje łapówki," [NŚ].

Ów "Bóg bogów" jest także 'Bogiem Pana naszego Jezusa Chrystusa'.
Np. do Efezjan 1:17 --
"aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego," [BW]
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#59947


Skoro Jehowa jest Jehową Bogów, czyli BOGIEM Bogów, to człowiek wierzący nie może mieć tych podrzędnych Bogów za równych Jehowie tych Bogów. Izraelicie było powiedziane, że nie może ich mieć obok Jehowy, czyli za równorzędnych. To jednak nie oznacza, że nie można ich czcić jako podrzędnych, zgodnie z Rz. 13:7

Cytat:
(7) Oddawajcie wszystkim to, co im się należy - kto żąda Podatku, temu podatek, kto żąda daniny, temu daninę, kto żąda bojaźni, temu taką Bojaźń, kto żąda szacunku, temu taki szacunek. (8) Nikomu nie bądźcie nic winni oprócz wzajemnej miłości; bo kto miłuje Bliźniego, wypełnił prawo. (PNŚ)

(7) Oddawajcie każdemu to, co mu się należy; komu podatek, podatek; komu cło, cło; komu bojaźń, bojaźń; komu cześć, cześć. (8) Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. (BW)


Bogami są ci, do których doszło Słowo Boże, więc im też należy oddać należną cześć, ale nie cześć należną Jehowie Bogów. Rodzicom też należy oddawać cześć, ale tylko jako rodzicom (Bogom dla dziecka), ale nie taką jak Jehowie Bogów.

EMET napisał/a:
W Dekalogu czytamy: "Nie wolno ci mieć żadnych innych bogów na przekór mojemu obliczu."? [Exodus 20:3]

" 'Wszechwładny Panie, Jehowo, zacząłeś swemu słudze ukazywać swą wielkość i swoje silne ramię, któż bowiem jest bogiem w niebiosach lub na ziemi, który by dokonywał takich czynów, jak twoje, i potężnych dzieł takich, jak twoje?" - Deuteronomium 3:24, NŚ.

"Macie też dbać o to, by zawsze wprowadzać w czyn przepisy i sądownicze rozstrzygnięcia oraz prawo i przykazanie, które wam napisał; a nie wolno wam bać się innych bogów." - 2 Królów 17:37, NŚ.

"Nie ma wśród bogów nikogo takiego, jak ty, Jehowo, ani nie ma dzieł takich, jak twoje." - Psalm 86:8, NŚ.

"Bo ty, Jehowo, jesteś Najwyższy nad całą ziemią; wstąpiłeś wysoko i jesteś nader wywyższony nad wszystkich innych bogów." - Psalm 97:9, NŚ.

Pragnę przypomnieć też, że w ulubionym tekście biblijnym Ariusa mamy:
"i że nikt Bogiem z wyjątkiem Jednego. I bowiem jeśli_właśnie są nazywani bogami czy_to w_niebie, czy_to na ziemi" -- 1 do Koryntian 8:4b, 5a, Int. Vocatio.

W Psalmie 82:6, 7 czytamy: " ""Ja rzekłem: 'Jesteście bogami i wszyscy jesteście synami Najwyższego. Doprawdy, tak jak ludzie umrzecie; i jak któryś z książąt upadniecie! '" ".
Tacy to i "bogowie"; śmiertelni.
To ci wszyscy "nazywani bogami"...
http://biblia.webd.pl/for...t=bogowie#55055


Wszystkie powyższe cytaty, zwracają uwagę tylko na fakt, że wśród podrzędnych Bogów nie ma równego Jehowie Bogów. To wszystko. Zbędna jest wylewna apologetyka na rzecz trynitarzy.

EMET napisał/a:
sam JHVH wypowiedział się znacząco do krnąbrnych za czasów Sędziów:
"Powiedziałem zatem: 'Nie wypędzę ich sprzed waszego oblicza i staną się dla was sidłami, a ich bogowie będą dla was przynętą'"." -- Sędziów 2:3.
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54484


No właśnie sam Jehowa Bogów, uznaje tych podrzędnych Bogów za Bogów, więc w czym jest problem.

EMET napisał/a:
Lapidarnie o tych, których zwą bogami [por. 1 do Korynitan 8:4b - 6; w. 5], czytamy:
"Oto, co im powiecie: "Bogowie, którzy nie uczynili niebios i ziemi, znikną z ziemi i spod tych niebios"." [tekst w oryginale jest po aramejsku...] -- Jeremiasza 10:11.
"A bezwartościowi bogowie całkowicie znikną." - Izajasza 2:18.

Termin "bóg" jest w Biblii terminem względnym, stąd też bywa odnoszony także do ludzi i aniołów.
Bywa też odnoszony do nie istniejących realnie postaci [ani w dziedzinie fizycznej, ani w dziedzinie duchowej], a jedynie wymyślonych przez danych wyznawców, którzy ich za takowych uznają i darzą czcią i uwielbieniem - por. np. sformułowanie z 2 do Tessaloniczan 2:4; też do Rzymian 1:25.
http://biblia.webd.pl/for...ighlight=#54437


To nie są Bogowie wieczni, lecz przemijający, ale Bogami (władcami, sędziami itp. Dla człowieka są), a Elohim ma takie znaczenie, że odnosi się także do nich. Człowiek wierzący, powinien umieć odróżnić ich od Jehowy tych Bogów, podobnie jak dziecko ojca – króla, powinno umieć odróżnić go od ojców innych dzieci. Można powiedzieć, że król - ojciec jest królem ojców, czy nawet w pewnym znaczeniu Ojcem ojców.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
EMET 

Wyznanie: Świadkowie Jehowy w Polsce
Pomógł: 248 razy
Dołączył: 04 Wrz 2006
Posty: 11186
Wysłany: 2017-12-12, 17:02   

Pokoja napisał/a:


Ponadto nie jest prawdą, że określenie Bara jest używane tylko w związku z działalnością Jehowy Bogów. Czasownik ten osiem razy, odnosi się do kogo innego niż JHWH Wj. 34:10; Joz. 17:15,18; 1Sam. 2:29; Eze. 21:19(2x),30; 23:47.


EMET:
Zapodałeś, Userze, te ‘8’ miejsc, gdzie wszędzie - we wskazanych /przez Ciebie, Userze, miejscach - mamy na bazie rdzenia < b r ` > -- ברא. Podkreślam świadomie sformułowanie „na bazie rdzenia...”, gdyż, co nietrudno skonstatować... mamy wszak odmiany koniugacyjne tegoż czasownika; niekoniecznie tylko względem zdefiniowania od per „stwarzać” [jako sensu stricto odniesioną do Boga].
Nie potrzeba daleko szukać, bowiem czytamy w ‘Podręcznym Słowniku Briksa’ [Wyd. Vocatio]: „ 1. q pt. בֹרֵא; stworzyć; powołać do istnienia; działać; tylko w odn. do Boga; ni inf. הִבָּרֵא; b. stworzonym /dokonanym. 2 hi 1Sm 2,29 tuczyć; 3. pi wykarczować; przerzedzić (las); przen. pozabijać. 4. 2Sm 12, 17 czyt. 1. ברה jeść.” [strona 64, 10 hasło od dołu; ed. 1999r.]. Objaśnienie użytych - przez P. Briksa - skrótów: q = koniugacja qal; ni = koniugacja nifal; hi = koniugacja hifil; pi = koniugacja piel; pt = participium (imiesłów); inf. = infinitivus (bezokolicznik); odn. = odniesienie [/w/ odniesieniu]; b. = być; przen. = sens przenośny [/w/ sensie przenośnym]; czyt. = czytaj.

Należy również dodać - dla pełniejszego zorientowania się - iż podane sigla Eze. 21:19(2x), 30 --> to wg innego układu numeracji wersetów: Eze 21:24(2x), 35.

Wtrącę, iż niekoniecznie rozumiem /ja, Stephanos/ używanie przez Ciebie, Userze, frazy „Jehowy Bogów”, zamiast „Jehowy Boga” [od mianownikowej: „Jehowa Bóg”]. Mamy, owszem, frazę biblijną: „Jehowa, [...] Bóg bogów”, lecz nie spotkałem zapodawanej - przez Ciebie, Userze - niemal manierycznie frazy „Jehowa Bogów” [czy tp.] i to z Dużej Litery przy „Bogów”.
Mamy np. tekst biblijny: „Bo dobrze wiem, że Jehowa jest wielki i że nasz Pan przewyższa wszystkich innych bogów.” [Psalm 135:5;’PNŚ’].

I teraz - na spokojnie - można przyjrzeć się wymowie zapodanych /przez Ciebie/ tekstów z ‘BH’. W tym to ujęciu [jak to mamy nawet w objaśnieniu u ‘Briksa’], wersety typu Joz. 17:15, 18; 1Sam 2:29; Eze 21:19/24 - 2x/; 23:47, które raczej w kontekście funkcji wykonawczej „stwarzać; stworzyć; stwarzanie” [itp.] nie mają zastosowania: poprzez użyte formy koniugacyjne - choćby [tudzież znaczenia - w danym wersecie/tach/ - w tychże formach koniugacyjnych].

Mamy zatem do rozpatrzenia jeno dwa [2] wersety: Szemoth [Exodus; Wyjście] 34:10; Jechezqel [Ezechiel] 21:30/35/.
Przykładowo w polskiej wersji brzmieniowej z 1997r., oddanie w ‘PNŚ’ /obydwa wersety/--
Exo 34:10: „ On zaś rzekł: „Oto zawieram przymierze: Przed całym twoim ludem dokonam zdumiewających rzeczy, których nigdy nie stworzono na całej ziemi ani wśród wszystkich narodów; a cały lud, pośród którego jesteś, ujrzy dzieło Jehowy, gdyż czynię z tobą rzecz napawającą lękiem.” ”. Pogrubiona /przeze mnie, E./ fraza „nie stworzono”, to wg trans. z ‘BH’ - < lō`-nĭbhrᵊ`û > /= < lō`-nĭwrᵊ`û >/, gdzie wyrażenie - po ‘kreseczce łącznikowej’ - mamy w koniugacji nifal, co nawet i u ‘Briksa’: „być stworzonym /dokonanym”.
Eze 21:30: „Włóż go [„miecz dobyty”: kontekst w. 28] z powrotem do pochwy. Będę cię sądził na miejscu, gdzie zostałaś stworzona, w kraju twego pochodzenia.” [wg ‘innej numeracji’ – Eze 21:35 /kontekst - w. 33/]. Pogrubiona /przeze mnie, E./ fraza „gdzie zostałaś stworzona”, to wg trans. z ‘BH’ - < `ªšĕr-nĭbhrē`th > /= < `ªszĕr-nĭwrē`th >/, gdzie wyrażenie - po ‘kreseczce łącznikowej’ - mamy w koniugacji nifal, jak to i powyżej w Exo 34:10.

W przyszłym swym post, zajmę się szerszym wglądem w wymowę funkcjonalną tychże dwóch [2] wersetów...

Stephanos, ps. EMET
_________________
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ/ZW’, Przypis.
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

Strona wygenerowana w 0,14 sekundy. Zapytań do SQL: 11