Forum biblijne

[Płaskowicki Rys]

Jezus stał się kamieniem węgielnym ,ale przedtem ten kamień został odrzucony przez budowniczych /Izajasz/
Dlaczego piramid-bo nigdy nie udawało się nałożyć kamienia szczytowego /stan techniki nie pozwalał/dlatego kamień taki odrzucano.
Dowodzi to faktu niedoskonałości ludzkiej pomimo wielkiej pychy gatunku.
Piramida Hufu powinna nazywać się obraz pychy Hufu .
Ale ani on ani jego ojciec Sufu ani syn Nysu nie potrafili założyć kamienia szczytowego i go odrzucali/we wszystkich trzech wielkich piramidach tak było/
Tak więc obraz klęski pychy człowieka jest kamieniem węgielnym zbawienia.
Jezus nie upierał się przy postaci równej Bogu a uniżył się .
Uniżenie pokora -metanoja z ofiary Jezusa /słowem On sam -jego natura/ jest kamieniem węgielnym wiary apostolskiej.
Ktoś kto mógł być 'szczytem " stał się kamieniem -fundamentem -skałą zbawiania
pozdrawiam

Jezus stał się kamieniem węgielnym ,ale przedtem ten kamień został odrzucony przez budowniczych /Izajasz/
Dlaczego piramid-bo nigdy nie udawało się nałożyć kamienia szczytowego /stan techniki nie pozwalał/dlatego kamień taki odrzucano.
Dowodzi to faktu niedoskonałości ludzkiej pomimo wielkiej pychy gatunku.
Piramida Hufu powinna nazywać się obraz pychy Hufu .
Ale ani on ani jego ojciec Sufu ani syn Nysu nie potrafili założyć kamienia szczytowego i go odrzucali/we wszystkich trzech wielkich piramidach tak było/
Tak więc obraz klęski pychy człowieka jest kamieniem węgielnym zbawienia.
Jezus nie upierał się przy postaci równej Bogu a uniżył się .
Uniżenie pokora -metanoja z ofiary Jezusa /słowem On sam -jego natura/ jest kamieniem węgielnym wiary apostolskiej.
Ktoś kto mógł być 'szczytem " stał się kamieniem -fundamentem -skałą zbawiania
pozdrawiam

[nike]

Proponuje zapoznać się z tym artykułem. Tom III Pastora Russella wykład X.

http://epifania.pl/download/e-book.php

[EMET]

Płaskowicki Rys:
Uniżenie pokora -metanoja z ofiary Jezusa /słowem On sam -jego natura/ jest kamieniem węgielnym wiary apostolskiej.
Ktoś kto mógł być 'szczytem " stał się kamieniem -fundamentem -skałą zbawiania
pozdrawiam[/quote]


EMET:
Skoro już o terminie greckim < metanoia >, to NŚ tłumaczy ów przez "skrucha".

Oto, co pisze w Leksykonie ŚJ --
"Skrucha to zmiana oceny dokonanego (lub zamierzonego) czynu bądź sposobu postępowania, podyktowana żalem albo niezadowoleniem, jak również żal, opamiętanie, poczucie winy z powodu popełnienia występku lub niezrobienia czegoś. W wielu wersetach taka właśnie myśl kryje się w hebrajskim czasowniku nachám. Można go przetłumaczyć na „żałować”, „obchodzić żałobę”, „kajać się” (Wj 13:17; Rdz 38:12; Hi 42:6), a także na „pocieszyć się” (2Sm 13:39; Eze 5:13) czy „uwolnić się” — np. od wrogów (Iz 1:24). W każdym wypadku wyraźnie chodzi o zmianę nastawienia lub uczuć.

W języku greckim podobny sens mają dwa czasowniki: metanoéo i metamélomai. Pierwszy składa się z przedrostka metá, czyli „po”, i rdzenia noéo — „zauważyć; dostrzec; pojąć; zrozumieć; rozważać” (pokrewny wyraz nous oznacza „umysł; rozum; usposobienie; zamiar”). Tak więc metanoéo to dosłownie „zastanawiać się po fakcie”, co wskazuje na zmianę zdania, nastawienia lub zamiaru. Z kolei metamélomai pochodzi od słowa mélo — „troszczyć się; martwić się”. Poprzedzony przedrostkiem metá („po”), czasownik ten nasuwa myśl o odczuwaniu żalu albo okazywaniu skruchy (Mt 21:30; 2Ko 7:8).

Metanoéo uwypukla więc zmianę poglądu lub nastawienia, odrzucenie dotychczasowego bądź zamierzonego postępowania jako niepożądanego (Obj 2:5; 3:3), a metamélomai kładzie nacisk na doznawanie uczucia żalu (Mt 21:30). W dziele Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament (red. G. Kittel, 1942, t. IV, s. 633) wyjaśniono: „Rozdzielenie i odróżnienie owych pojęć w NT świadczy o dogłębnej znajomości ich zasadniczego znaczenia; natomiast w literaturze hellenistycznej różnice między nimi często się zacierają”.

Rzecz jasna zmianie poglądu często towarzyszy zmiana uczuć, z drugiej zaś strony uczucie żalu może poprzedzić i wywołać radykalną zmianę punktu widzenia lub zamiarów (1Sm 24:5-7). Dlatego oba te pojęcia, choć różnią się znaczeniem, są ze sobą ściśle związane.".

Przykładowo w użyciu mamy w Interlinii Vocatio w 2 Piotra 3:9 --
"Ale jest_wielkoduszny względem was, nie chcąc, (b) jacyś zginąć, ale (by) wszyscy do zmiany_myślenia [po grecku: < metanoian >]** dojść."
3,9** W Nowym Testamencie termin techniczny: "nawrócenie".".


Stephanos, ps. EMET

[Płaskowicki Rys]

Emet
Dziękuję za kosztowny wykład znaczenia słowa metanoja w kontekście podanym .
Właśnie o tym tak myślałem jak piszesz -zgadzam się że konsekwencją pokory i uniżenia w człowieku musi być nawrócenie -metanoja.
Bóg się pysznym sprzeciwia pokornych zaś łaską darzy
pozdrawiam

Emet
Dziękuję za kosztowny wykład znaczenia słowa metanoja w kontekście podanym .
Właśnie o tym tak myślałem jak piszesz -zgadzam się że konsekwencją pokory i uniżenia w człowieku musi być nawrócenie -metanoja.
Bóg się pysznym sprzeciwia pokornych zaś łaską darzy
pozdrawiam

[kwant]

[faraon]

[Płaskowicki Rys]

O sposobie budowy piramid napisano wiele,ale dopiero niedawno odkryto że budowano je "tarasami"
Nie znano niczego przypominającego dzwig -dlatego wciągano bloki stopniowo na platformy.
Na ostatnią nie było możliwości wciągnąć .
Odrzucone szczyty wzbudzały ciekawość i pisali o tym już historycy starozytni.
Taki kamień był odrzucany zwyczjowo.
Interpretacja jest równie uprawniona jak Twoja - a posiada związek logiczny z "duchem " przesłania Biblii -która wskazuje na Boga jako jedyną doskonałość
pozdrawiam

O sposobie budowy piramid napisano wiele,ale dopiero niedawno odkryto że budowano je "tarasami"
Nie znano niczego przypominającego dzwig -dlatego wciągano bloki stopniowo na platformy.
Na ostatnią nie było możliwości wciągnąć .
Odrzucone szczyty wzbudzały ciekawość i pisali o tym już historycy starozytni.
Taki kamień był odrzucany zwyczjowo.
Interpretacja jest równie uprawniona jak Twoja - a posiada związek logiczny z "duchem " przesłania Biblii -która wskazuje na Boga jako jedyną doskonałość
pozdrawiam

[faraon]

[Płaskowicki Rys]

Ok
postaram się nie schodzić już z głównego tematu a że o Ameryce w Biblii nic nie wiem ,więc albo jestem za cienki na temat albo temat jest dziwny -w każdym razie przestaje przeszkadzać
pozdrawiam i życzę miłej dalszej dyskusji

Ok
postaram się nie schodzić już z głównego tematu a że o Ameryce w Biblii nic nie wiem ,więc albo jestem za cienki na temat albo temat jest dziwny -w każdym razie przestaje przeszkadzać
pozdrawiam i życzę miłej dalszej dyskusji

[Henryk]

[EMET]

[faraon]

Oczywiście nie zakładam, że obecne nazwy geograficzne mają odzwierciedlenie w nazewnictwie starożytnym
Wiedziałem od dawna, że Biblia dotyczy jedynie niewielkiego skrawka Ziemi, ale miałem nadzieję, że się mylę, że coś przeoczyłem. Niestety zbyt wiele faktów nakazuje mi przyjąć trywialne pochodzenie Biblii, a co za tym idzie i osoby Boga w niej opisanej.
Prawdę powiedziawszy, to o wiele więcej wskazuje na mniej boski aspekt religii opartej na tej księdze, niż na jej boskość. Znam słowa: "błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli", ale stają się one dla mnie jedynie sloganem będącym czymś w rodzaju wentyla bezpieczeństwa w razie, gdyby zawiodła retoryka biblijna.
Szczególnie ubogo jawi się Biblia w zestawieniu z wielkością naszej planety, a właściwie z różnorodnością kultur na niej występujących.
To, że obecny stan chrześcijaństwa jako jednej z największych religii monoteistycznych wskazuje na rozległość i zasięg przekraczający granice Morza Środziemnego, tak naprawdę zawdzięczamy polityce i krwawym podbojom (np. chrzty państw europejskich bo jak nie to , albo "nawracanie" Indian obu Ameryk...) Tutaj chrześcijaństwo nie ma czym się szczycić tak samo, jak i bliskowschodnie religie.
Zastanawia mnie natomiast mnogość religii na całym świecie. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Kim jest Chrześcijanin dla Apacza? Kim Muzułmanin dla Buddysty? Są dla siebie poganami. Każdy dla każdego. Czyż to nie dziwne, że Bóg pozwolił na taką różnorodność skoro jego jedynym pragnieniem było uwielbianie go przez ludzi? Jest na to pewne dość kontrowersyjne wytłumaczenie. To nie jeden Bóg... Myślę, że nawet Biblia nam o tym mówi...

[kwant]

O kontynencie amerykańskim rozpisuje się Księga Mormona, bo tam się pierwszy raz pojawiła. Ale to święta księga Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Napisał ją Józef Smith. Jest tłumaczeniem pism ze złotych płyt znalezionych we wskazanym przez istotę duchową miejscu. Nie jestem wyznawcą doktryny tego kościoła, więc nie będę się rozpisywał na ten temat.

[EMET]

[faraon]