Forum biblijne

[Henryk]

[Jachu]

Jak można z uporem maniaka,forsować istnienie rzekomej księgi Henocha,skoro już w 1 Mojżeszowej jest informacja lokująca istnienie Henocha na długo przed Mojżeszem,a Kanon Biblii otwiera właśnie 1 ks. Mojżesza.


1 Moj. 5:18-24
18. Jered żył sto sześćdziesiąt dwa lata i zrodził Henocha.
19. Po zrodzeniu Henocha żył Jered osiemset lat i zrodził synów i córki.
20. Jered przeżył dziewięćset sześćdziesiąt dwa łata i umarł.
21. Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i zrodził Metuszelacha.
22. Po zrodzeniu Metuszelacha chodził Henoch z Bogiem trzysta lat i zrodził synów i córki.
23. Henoch przeżył trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
24. Henoch chodził z Bogiem, a potem nie było go, gdyż zabrał go Bóg.
(BW)

[Pokoja]

[ShadowLady86]

[Pokoja]

[RN]

[Pokoja]

[RN]

[Pokoja]

[RN]

[Pokoja]

[Pokoja]

XX. CAŁE PISMO JEST PRZEZ BOGA NATCHNIONE - brak sprzeczności

http://biblia.webd.pl/for...p=379628#379628
http://biblia.webd.pl/for...?t=11777#379670

Cytat:

Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości," 2Tm. 3:16

Nawet, jeśli w czasie wypowiadania tych słów, NT nie był jeszcze w całości spisany, a kanon starotestamentowy też nie był jeszcze ustalony, to, to nie ma najmniejszego znaczenia dla wierzącego, dla którego fakt ich natchnienia jest znany od początku, albo później. Powszechne uznanie ich znaczenia, zależy jednak od przeprowadzenia odpowiedniego przewodu, w którym będzie mógł udowodnić prawdziwość swojego świadectwa, dla dobra wszystkich.

Natchnione Księgi, Pisma Święte, istniały od momentu ich napisania, czyli na długo przed powszechnym uznaniem ich przez wszystkie wyznania wiary chrześcijańskiej w znanym nam kanonie 66 Ksiąg S i NT. Istniały one pomiędzy wieloma apokryfami, które dla wielu były trudne do rozpoznania, jak pszenica wśród kąkolu. Tymoteusz i wielu mu podobnych wcześniej, znali jednak te natchnione Pisma, a Ap. Paweł w 2Tm. 3:16,17 zaakcentował ten fakt.

Co do natchnienia Apokalipsy, to powołałem się na tekst, który w Ewangelii Jana akceptuje i Apokalipsę. Te dwie Księgi powstały w tym samym czasie, zamykając kanon Ksiąg NT. Apokalipsa jako Księga NT stanowi treść wypadkową, wszystkich tych cząstkowych Objawień, które zostały dane za pośrednictwem proroków ST. To, że nie było Księgi Apokalipsy nie oznacza, że nie było Apokalipsy. Elementarna Apokalipsa istnieje w pismach prorockich. Księga Apokalipsy jest ogólnym ujęciem tamtych.

Poza tym, jeżeli coś powstaje w wyniku natchnienia, to zawsze jest natchnione, tak w szczegółach Apokalipsy, jak i w ogóle Księgi Apokalipsy. Prawda zawsze jest prawdą, tak przed jej poznaniem, jak i po tym. Powszechne uznanie jakiegoś faktu na długo po jego zaistnieniu nie sprawia, że dopiero wtedy on stał się prawdziwym. 2Tm. 3:14-17; J. 20:27-31; 1Pio. 1:17-21

Te księgi, które zostały uznane za natchnione, natchnione były od ich powstania, a nawet od istnienia ich w słowie mówionym, zgodnym z tym, co później zostało spisane. Kanon jest tylko powszechnym uznaniem tego faktu.

Odnosząc się do wypowiedzi Ap. Pawła, który napisał, że: „nie przeciw Panu to mówi'', gdyż dzięki DŚBO odniósł się do przypowieści Pana Jezusa o weselu, do którego przygotowywano oblubienicę. Pan Jezus zapowiedział, że ten duch wprowadzi we wszelką prawdę, a więc i w prawdę o tym, co znaczy oblubienica, wesele, itp symbole.

Już na początku rozdziału Ap. Paweł zwrócił uwagę, że wypowiada się w sposób obrazowy, który przez niektórych może być uznany za niedorzeczny, gdyż duże grono mężczyzn i kobiet przyrównał do dziewicy zaręczonej Chrystusowi. Tak ST, jak i Pan Jezus nauczają o Oblubieńcu, Oblubienicy i Pannach, więc takie jego pisanie nie jest przeciwko Panu.

Cytat:

Obyście umieli znieść odrobinę niedorzeczności z mojej strony. W samej też rzeczy znosicie. (2) Zabiegam bowiem o was z gorliwością Bożą; albowiem zaręczyłem was z jednym mężem, aby stawić przed Chrystusem dziewicę czystą, 2Kor. 11:1,2

Ap. Paweł obawiał się, aby ta dziewica – Kościół nie została zwiedziona przez ówczesnego „węża”, którym stali się tzw. arcyapostołowie (czyli fałszywi). Przechwałki ich, zyskiwały sobie uznanie wśród tej „dziewicy”, dlatego Ap. Paweł postanowił opowiedzieć o mocy, jaką Bóg objawił przez niebezpieczeństwa, w których się znalazł, dla dobra wierzących. 2Kor. 11:24-33

Inna wypowiedź NT, wskazuje na fakt, że Ap. Paweł, znający wolę Pana, dzięki posiadanemu DŚBO wie, co się Panu podoba, ale n nie wyda nikomu nakazu, aby wierzący żył z niewierzącym i z dobrej własnej woli ciągnął większe (nierówne) jarzmo ciągnął dla zbawienie niewierzącego współmałżonka.

Cytat:

Pozostałym małżeństwom oświadczam ja, a nie Pan: 1Kor. 7:12

Powyższy, jak i poniższy zwrot nie podważają faktu natchnienia Słowa Bożego, gdyż zostały zapisane w duchu 2Tm. 3:16,17.

Cytat:

Sługami Chrystusa są? Teraz zdobędę się na szaleństwo - ja jestem nim jeszcze bardziej, bo większe niż inni ponosiłem trudy, znosiłem cięższe więzienie i daleko większe chłosty. Często znajdowałem się w niebezpieczeństwie śmierci. 2Kor. 11:23

[Vandersky]

W natchnieniu pisarz pisze kształt litery, ale to Bóg wybiera literę. Nawet św. Paweł prosił o przysłanie mu ponownie jego własnych pism, gdyż pisarz natchniony wiedział jak pisał lecz nie miał świadomości pełnego znaczenia owych słów. Jego uwaga była skupiona w momencie pisania na jednym zagadnieniu, Duch Św. zaś włączał w to treści ukryte w taki sposób, że tylko pod Jego wpływem przez ponowne odczytanie słów można ujrzeć ową ukrytość. Natchnione teksty zostały napisane tylko raz. Powielaniem zajęli się zaś kopiści stąd tyle nieścisłości.

[Jachu]

[Vandersky]