Forum biblijne Strona Główna Forum biblijne
FORUM ZOSTAŁO PRZENIESIONE. ZAPRASZAMY www.biblia.webd.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE ABRAHAMA
Autor Wiadomość
Henryk 

Pomógł: 453 razy
Dołączył: 10 Lis 2008
Posty: 10237
Wysłany: 2015-10-31, 13:31   

ShadowLady86 napisał/a:
Cytujesz Rodz 12: 1 gdzie jest mowa wyraźnie, że Abraham przebywał wówczas w Charanie. Czarno na białym.

Po objawieniu się Boga Abrahamowi, Abraham opuszcza Ur czy Charam Henryku?

Przebywał w Charanie, co niczego nie zmienia.

Rdz 15:7 bg "I rzekł do niego: Ja Pan, którym cię wywiódł z Ur Chaldejskiego, abym ci dał ziemię tę w osiadłość."
Nie zastanawia Cię, dlaczego tyle razy pojawia się nazwa Ur?
I dlaczego w ogóle pojawia się? :roll:
Autor Księgo Rodzaju aż tak nie wiedział co pisze?
Wybacz...

Można by jeszcze przytoczyć pozafigurę tej podróży z Ur, poprez Charan , aż do Kanaanu- która potwierdza chronologię tamtych wydarzeń.
Ale nie tu... :-(
 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-10-31, 13:56   

RN napisał/a:
Opis zakupu pola dotyczy tego samego wydarzenia.


W Genesis moim zdaniem są to dwa różne wydarzenia i dwa różne pola zakupione w różnych miejscach u różnych ludzi.

Dopiero autor Dziejów je scala w jedno.


Henryk napisał/a:
Przebywał w Charanie, co niczego nie zmienia.


Zmienia, ponieważ według Genesis Bóg objawił się Abrahamowi jak przebywał w Charanie, a według Dziejów, zanim się tam zjawił. Interlinia Dz Ap 7: 2 tłumaczy nawet ὤφθη jako: dał się zobaczyć

Rozdział 15 niczego nie zmienia, ponieważ nie ma tam mowy o objawieniu/ ukazaniu się Boga Abrahamowi, a jedynie o jakimś udziale w wyjściu z Ur. Wyjście zainicjował Terach, co jest wyraźnie napisane. Abraham po prostu za nim podążył. Nie ma najmniejszej wzmianki, że widział boga, zanim Ten do niego nie przemówił w Rodz 12: 1

Księga Rodzaju miała kilku autorów ;-)
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
Henryk 

Pomógł: 453 razy
Dołączył: 10 Lis 2008
Posty: 10237
Wysłany: 2015-10-31, 18:26   

ShadowLady86 napisał/a:
Księga Rodzaju miała kilku autorów ;-)

Kilku, to więcej niż dwóch.

Możesz ich wymienić? ;-)
 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-11-01, 07:45   

Teoria źródeł mówi co najmniej o czterech źródłach.
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
Henryk 

Pomógł: 453 razy
Dołączył: 10 Lis 2008
Posty: 10237
Wysłany: 2015-11-01, 09:26   

ShadowLady86 napisał/a:
Teoria źródeł mówi co najmniej o czterech źródłach.

Podchodzimy do tego tematu z dwóch zupełnie odmiennych stron.
Dla Ciebie Biblia to zbiór mitów, dla mnie Słowo Boga.
Ty, wyszukujesz najdrobniejsze wątpliwości, rzekome błędy, aby potwierdzić swoją teorię.
Ja i mnie podobni potrafimy te "nieścisłości" swobodnie zinterpretować.
Cytat:
„Długa była droga, jaką przebyły pierwsze natchnione teksty, zanim uzyskały obecny kształt Biblii. Oczywistą jest rzeczą, że poszczególne księgi Starego Testamentu mają różny wiek i pochodzą z różnych rąk, powstały też w różnych miejscach. Najstarsze teksty biblijne pochodzą zapewne z najdawniejszych okresów historii, być może nawet z okresu przed potopem. W każdym razie opis potopu znajdujemy w najstarszych tekstach innych kultur, np. w tekstach sumeryjskich, zapisanych na tabliczkach glinianych, w starożytnej historii o Gilgameszu z 3. tysiąclecia p.n.e. Zapewne te i inne przekazy przeszły w posiadanie Mojżesza, człowieka wykształconego we wszelkiej mądrości egipskiej, jak czytamy o nim w Dziejach Apostolskich 7:22; Mojżesz je zredagował i w ten sposób powstała 1. Księga Mojżeszowa, która nosi na sobie wyraźne ślady pracy redakcyjnej, dającej naukowcom okazję do różnorakiej spekulacji na temat jej genezy. Tymczasem umiejętności pisarskie Mojżesza są po wielekroć dobrze poświadczone w poszczególnych częściach Pięcioksięgu i nie mamy powodu w nie wątpić, np.: „Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: Zapisz to dla pamięci w księdze” – 2 Mojż. 17:14; „Wtedy Mojżesz spisał wszystkie Słowa Pana” – 2 Mojż. 24:4; „Mojżesz spisał tę pieśń w owym dniu i nauczył jej synów izraelskich” – 5 Mojż. 31:22; „A gdy Mojżesz spisał do końca słowa tego zakonu w księdze, to dał Lewitom, którzy nosili Skrzynię Przymierza Bożego, taki rozkaz: Weźcie księgę tego zakonu i połóżcie ją z boku Skrzyni Przymierza Pana, Boga waszego, i niech będzie tam świadkiem przeciwko tobie” – 5 Mojż. 31:24–26. Teksty te wyraźnie stwierdzają pisarską działalność Mojżesza. Sam Jezus powiedział: „O mnie bowiem on (tzn. Mojżesz) napisał” – Ew. Jana 5:46.
Podczas długiej wędrówki przez pustynię ten wielki przywódca narodu izraelskiego, żyjący mniej więcej w XIV w. p.n.e., napisał księgę 2, 3, 4 i 5 i w ten sposób powstał Pentateuch – Tora, najważniejsze dla Żydów księgi, zawierające zakon, tzn. prawo. Tora znaczy nauka, nauczanie. 34 rozdział 5 Mojżeszowej, opisujący śmierć Mojżesza, musiał jednak napisać już ktoś inny, np. Jozue, o którym też mamy stwierdzone, że znał sztukę pisania, np.: „I zawarł Jozue tego dnia przymierze z ludem, i nadał mu w Sychem przepisy i prawo. Jozue spisał też te słowa w księdze zakonu Bożego” – Ks. Jozuego 24:25–26. W czasie wędrówki przez pustynię Tora była starannie przechowywana obok Arki Przymierza (jak czytamy w przytoczonym powyżej tekście), a potem w Świątyni (por. 2 Król. 22:8).”
 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-11-03, 11:26   

Posty na temat Jordanu i punktu widzenia narratora Tory wydzieliłam TUTAJ
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
RN 


Wyznanie: Wiara Naturalna (Deizm)
Pomógł: 310 razy
Dołączył: 25 Paź 2013
Posty: 5125
Skąd: Ziemia Łódzka
Wysłany: 2015-11-03, 23:16   

ABRAHAM MIAŁ SZEŚCIU SYNÓW Z ŻONĄ KETURĄ CZY NAŁOŻNICĄ KETURĄ :?:

PIERWSZA KSIĘGA MOJŻESZOWA 25. 1. BIZTB

''Potem pojął Abraham drugą żonę, której było na imię Ketura. Ta urodziła mu Zymrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka, Szuacha.''

PIERWSZA KSIĘGA KRONIK 1. 32. BIZTB

''Synami Ketury, nałożnicy Abrahama, byli: urodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha''
_________________
JESZCZE SIĘ TAKI NIE NARODZIŁ, CO BY OPOWIEŚCI BIBLIJNE POGODZIŁ
 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-11-04, 07:42   

W sumie tutaj faktycznie jest nieścisłość.

Żona (Ketura) w Rodz 1: 25 to ishshah, według LXX, γυναῖκα

W Rodz 25: 6 mamy określenie na konkubiny Abrahama: pilegesh, według LXX, παλλακῆς

I takie samo określenie na Keturę jako konkubinę mamy w 1 Chr 1: 32: pilegesh/ παλλακῆς

Z drugiej zaś strony mamy historię z Księgi Sędziów.


(1) W owych dniach - nie było wówczas króla w Izraelu - pewien mąż, lewita, mieszkający u stóp góry Efraima, wziął sobie za żonę (’iš-šāh) kobietę z Betlejem judzkiego. (2) Żona (pî-laḡ-šōw,) go zdradziła i udała się do domu swego ojca w Betlejem judzkim. Tam przebywała przez cztery miesiące. [Sdz 19: 1-2]

Tak więc jak widać chyba nie przykładano zbyt wielkiej wagi do tego, czy określać kobietę żoną czy konkubiną.
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
RN 


Wyznanie: Wiara Naturalna (Deizm)
Pomógł: 310 razy
Dołączył: 25 Paź 2013
Posty: 5125
Skąd: Ziemia Łódzka
Wysłany: 2015-11-04, 12:47   

ShadowLady86 napisał/a:
W sumie tutaj faktycznie jest nieścisłość.

Żona (Ketura) w Rodz 1: 25 to ishshah, według LXX, γυναῖκα

W Rodz 25: 6 mamy określenie na konkubiny Abrahama: pilegesh, według LXX, παλλακῆς

I takie samo określenie na Keturę jako konkubinę mamy w 1 Chr 1: 32: pilegesh/ παλλακῆς

Z drugiej zaś strony mamy historię z Księgi Sędziów.


(1) W owych dniach - nie było wówczas króla w Izraelu - pewien mąż, lewita, mieszkający u stóp góry Efraima, wziął sobie za żonę (’iš-šāh) kobietę z Betlejem judzkiego. (2) Żona (pî-laḡ-šōw,) go zdradziła i udała się do domu swego ojca w Betlejem judzkim. Tam przebywała przez cztery miesiące. [Sdz 19: 1-2]

Tak więc jak widać chyba nie przykładano zbyt wielkiej wagi do tego, czy określać kobietę żoną czy konkubiną.


Zacytowałaś BT.
A teraz ja zacytuję ten sam fragment z Biblii Warszawskiej .

''W tymże czasie - a nie było wtedy jeszcze króla w Izraelu - żył na skraju pogórza efraimskiego jako obcy przybysz pewien mąż Lewita, który wziął sobie nałożnicę z Betlejemu judzkiego. Ta jego nałożnica poróżniła się z nim i odeszła od niego do domu swego ojca, do Betlejemu judzkiego, i przebywała tam przez cztery miesiące.''


WNIOSKI.

1. W obu przypadkach zamiast słowa ''żona'' użyto słowo ''nałożnica''
2. W BT. ''żona'' zdradziła Efraima. w BW. '' nałożnica'' porózniła się z Efraimem.

Poza tym w 1 Ks. Mojżesza 25. 1 BIZTB. jest następujące sformułowanie ''Potem pojął Abraham drugą żonę''

Ja to rozumiem w ten sposób, że gdyby to dotyczyło nałożnicy, wówczas Abraham nie musiałby jej ''pojmować''
W BT. jest mowa wprost o tym, że Abraham ''poślubił'' drugą żonę.
Związek z nałożnicą, czy mówiąc dzisiejszym językiem z konkubiną różni się właśnie tym, że żyje się z taką osobą bez ślubu.

WNIOSEKI NR. 2 :-)

1. W Ks. Mojżesza Abraham ma dzieci z żoną ( poślubioną )
2. W 1. Ks. Kr. Abraham ma te same dzieci co Abraham z 1. Ks. Mojż. ale nie z poślubioną partnerką, lecz z nałożnicą.
Nałożnica poślubiona już nie jest nałożnicą lecz żoną.
_________________
JESZCZE SIĘ TAKI NIE NARODZIŁ, CO BY OPOWIEŚCI BIBLIJNE POGODZIŁ
 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-11-04, 13:13   

Masz rację. Źle popatrzyłam. W tekście hebrajskim mamy w Sdz 19: 1 wyrażenie ’iš-šāh p̄î-le-ḡeš, czyli żona drugorzędna/ konkubina ;-)
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
ShadowLady86 
Administrator


Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 14 Sty 2012
Posty: 4440
Wysłany: 2015-11-04, 13:34   

Znalazłam jedna jeszcze taki tekst:

(4) Dała mu więc swą niewolnicę Bilhę za żonę (heb. lə-’iš-šāh;), i Jakub zbliżył się do niej. [Rodz 30: 4]

(22) A gdy przebywał w tej okolicy, Ruben zbliżył się do Bilhy, drugorzędnej żony (heb. pî-le-ḡeš) ojca swego, i obcował z nią; [Rodz 35: 22]

Raz Blitha nazywana jest żoną Jakuba, a raz jego żoną drugorzędną czyli konkubiną.

Później znowu jest nazywana żoną:

(2) Oto są dzieje potomków Jakuba. Józef jako chłopiec siedemnastoletni wraz ze swymi braćmi, synami żon jego ojca Bilhy i Zilpy, pasał trzody. Doniósł on ojcu, że źle mówiono o tych jego synach. [Rodz 37: 2]
_________________
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



 
 
RN 


Wyznanie: Wiara Naturalna (Deizm)
Pomógł: 310 razy
Dołączył: 25 Paź 2013
Posty: 5125
Skąd: Ziemia Łódzka
Wysłany: 2015-11-04, 17:56   

ShadowLady86 napisał/a:
Znalazłam jedna jeszcze taki tekst:

(4) Dała mu więc swą niewolnicę Bilhę za żonę (heb. lə-’iš-šāh;), i Jakub zbliżył się do niej. [Rodz 30: 4]

(22) A gdy przebywał w tej okolicy, Ruben zbliżył się do Bilhy, drugorzędnej żony (heb. pî-le-ḡeš) ojca swego, i obcował z nią; [Rodz 35: 22]

Raz Blitha nazywana jest żoną Jakuba, a raz jego żoną drugorzędną czyli konkubiną.

Później znowu jest nazywana żoną:

(2) Oto są dzieje potomków Jakuba. Józef jako chłopiec siedemnastoletni wraz ze swymi braćmi, synami żon jego ojca Bilhy i Zilpy, pasał trzody. Doniósł on ojcu, że źle mówiono o tych jego synach. [Rodz 37: 2]


No tutaj jest podobna sytuacja, jak z Keturą.
W Biblii Warszawskiej Bilha, raz jest żoną , raz nałożnicą.

Ale już w rozdziale 37. 2 werset różni się od tego samego wersetu z BT. :-)

''A oto dzieje rodu Jakuba: Gdy Józef miał siedemnaście lat i był jeszcze chłopcem, pasał trzodę z braćmi swymi, z synami Bilhy i z synami Zylpy, żony ojca swego. I donosił Józef ojcu ich, co o nich mówiono złego.''

W BT. zarówno Bilha jak i Zylphy nazwane są żonami ( liczba mnoga ). Natomiast BW. podaje słowo żony ( liczba pojedyńcza ) po Zylphy.
Można odnieść wrażenie, że właśnie słowo żona odnosi się tylko do tej drugiej, czyli Zylphy.
Jednak przekłady Biblii Gdańskiej, Nowego Świata, Prasko Warszawskiej podają podobnie jak BT.
_________________
JESZCZE SIĘ TAKI NIE NARODZIŁ, CO BY OPOWIEŚCI BIBLIJNE POGODZIŁ
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2016-02-05, 20:44   

W związku z tym, że ST w rzeczywisty sposób wypełnia się w NT, czyli nie tak jak w proroczy, obrazowy, czy symboliczny sposób był przepowiadany w ST, to Ty napisałeś:

RN napisał/a:
Pokoja napisał/a:
RN napisał/a:
Czyli jak się będzie odbywała sprawa sądowa i powołanych zostanie 10 świadków, a każdy z nich będzie inną przedstawiał wersje wydarzeń, to sędziom będzie łatwiej wydać wyrok :?: Wtedy osądzana sprawa, będzie czytelna, wiarygodna :?:


To nie o taką sprawę chodzi, lecz o takie wydarzenie, które jest złożone, gdyż dzieje się w dłuższym czasie i w kilku miejscach. Nie każdy z świadków tego złożonego wydarzenia widział wszystko. Tak więc, chociaż każdy z nich widział tylko częściowo to samo, a w pozostałych częściach co innego, to dla sędziów te różne świadectwa są jak najbardziej potrzebne do odtworzenia wydarzenia w całości.

Tyle chyba rozumiesz.


Nie rozumiem


Bardzo mi przykro, gdyż trudno pomóc. Dodam tylko, że poza sytuacją, którą przedstawiłem, są także przypadki krętactw w sądzie. Z tego powodu jest wymagane, aby każda sprawa była oparta na dwóch, albo trzech świadectwach.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
Pokoja 
POSZUKIWACZ


Pomógł: 59 razy
Dołączył: 11 Paź 2015
Posty: 707
Skąd: POLSKA
Wysłany: 2016-02-11, 23:22   

RN napisał/a:
ShadowLady86 napisał/a:


(18) Wreszcie Jakub po powrocie z Paddan-Aram dotarł szczęśliwie do Sychem w Kanaanie. Obrawszy sobie miejsce w pobliżu tego miasta, (19) nabył od synów Chamora, ojca Sychema, za sto kesitów kawał pola, na którym rozbił swe namioty. [Rodz 33: 18-19]


Powyższy cytat pochodzi z BT, i tam jest zwrot mówiący ''kawał pola''.
Natomiast według BIZTB ( BIBLIA WARSZAWSKA ) w Księdze Jouzego 24. 32. jest mowa o ''kawałku pola''.

Czy ktoś posiada jakieś informacje odnośnie tego, że nabywcą pola mógł być Izaak, albo Mojżesz :?: :->


Czy Ty jesteś taki bezradny, aby sprawdzić, że w obu przypadkach jest zastosowane to samo określenie Chel'QaH. oznaczające część.

Czy jest dla Ciebie wielką sprzecznością fakt, że Jakub kupił część pola synów Chamora, aby rozbić na nim namioty? Następnie na części tego pola pochowano kości Józefa.

Jak ruszasz jeszcze choć trochę swoim mózgiem, to zadaj sobie pytanie, która część była większa? Ta część pola synów Chamora, którą od nich kupił Jakub, czy ta część tego pola, na której pochowano kości Józefa. W jednym i drugim przypadku jest to część pola. Potrafisz chociaż w tym się zorientować, kąśliwy mędrcze?

Kości Józefa pochowano na tym polu, które kupił Jakub, a pozostałych jego braci pochowano w grobowcu (pieczarze) na polu, które wcześniej od synów Chamora kupił Abraham. Wszyscy bracia w Sychem, ale nie na tym samym miejscu. Jak żyli, tak zostali pochowani, ale blisko siebie, gdyż w Egipcie się pojednali.

Jakuba natomiast pochowano wcześniej na polu, które Abraham kupił od Efrona Chetyty, koło Hebronu. Przecież wiadomo jest, że Jakub zmarł sam, wcześniej od jego synów. On zmarł sam, jak napisano w Rodz. 49:29,30; Dz. 7:14.
_________________
Mędrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdę Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i miłość,2Te. 2:10
Trzeba wglądać w Święte Księgi, które dał nam w łasce Pan. Mędrzec swoją marność zmierzy, zacznie badać Boski plan: w Chrystusową krew uwierzy, doskonały ujrzy stan.
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 10