Forum biblijne

[mirek]

EMET, nie będę się odnosił do słów Lucyfera, ponieważ uważam, tak jak ty zresztą, że okazał się kłamcą i mam nadzieję, że nie jest waszym współwyznawcą. Mnie pozostaje tylko czekać, czy jego przepowiednie się spełnią. Ciekaw jestem czy będzie tu wtedy nadal na forum pisał a nie np. spali się ze wstydu. Czas pokaze.

Ale do rzeczy, dlaczego uważam, wbrew Strażnicy, że wielka rzesza znajduje się w niebie?

Według wykładni Strażnicy 144.000 znajdują się w niebie - ty też nie masz co do tego najmniejszej wątpliwości. Księga Objawienia opisuje gdzie dokładnie jest ta grupa (Obj 14:1-3):

przed tronem Bożym
razem z Barankiem
przed "starszymi"
przed 4 postaciami
w przybytku światyni (NAOS)


A gdzie według Objawienia znajduje się wielka rzesza (Obj 7:9-17)?

przed tronem Bożym
przed Barankiem
przed "starcami"
przed 4 postaciami
w przybytku światyni (NAOS)

Czy trzeba wielkiego wysiłku, aby zauważyć, że obie grupy są w jednym i tym samym miejscu?

Pismo Święte wyraźnie informuje, że Abraham, Izaak, Jakub (Mt 8:11), inni święci (Hbr 11:13-16) oraz sprawiedliwi (Hbr 12:22-23) znajdą się w niebie. Ciebie również zapraszam na odpwiedzenie sobie na pytanie, dlaczego niewygodne dla nauki Straznicy wersety z Hbr 11:16 oraz 12:23 nie zostały oddane zgodnie z oryginalnym tekstem greckim?

Zresztą Biblia wyraźnie stwierdza, że ten wielki tłum znajduje sie w niebie, a nie na ziemi (Obj.19:1)

Jak Strażnica stara się ukryć ten fakt?

1. Próbuje wmawiać, że wyrażenie ENOPION TOU THRONOU, które dosłownie znaczy w "obliczu tronu" nie znaczy, że są w niebie. Nie jest to prawda, bo wszystkie wystąpienia w Biblii tego wyrażenia zawsze wskazują na niebo. Dziwne jest, że ŚJ przeszkadza umieszczenie wielkiej rzeszy w niebie pomimo tego, że "stoi przed obliczem tronu" a nie przeszkadza im, że również tak samo jak wielka rzesza również i 144.000 (Obj 14:3), 7 duchów Bożych (Obj 1:4; 4:5) czy 24 starszych (Obj 4:10; 7:11; 11:16) "stoją przed tronem"!


2. Twierdzi, że "ogromna rzesza" z Obj 19:1, 6 to nie to samo, co "wielka rzesza" z Obj 7:9, chociaż znajduje się tam to same greckie wyrażenie OCHLOS POLYS, i wyrażenie to tyczy się zawsze ludzi (Mk 5:24; 6:34; 12:37; itd) a nie aniołów, a do których to Bibla, uzywa zwrotu ANGELLOS POLYS (Obj 5:11) . Dopuścili się nawet przeinaczenia sensu wersetu, oddając to samo wyrażenie przez "wielka rzesza" w Obj 7:9 a przez "ogromna rzesza" w Obj 19:1,6. Przypadek?


3. Aby ukryć fakt, że wersety z Obj 7:9-10 oraz Obj 19:1,6 mowią o tej samej grupie ludzi, która znajduje się przed tronem w niebie, PNŚ dodał do wersetu Obj 7:10 niewinne słówko "zawdzięczamy" aby uzmysłowić, że ci którzy są w niebie w Obj 19:1,6, nie przypisują, w przeciwieństwie do wielkiej rzeszy z Obj 7:10 swego wybawienia Barankowi i musi więc chodzić o aniołów. Zrobion tak więc dlatego, aby czytelnikowi tych wersetów nie zaświtała czasem w głowie myśl, że w omawianych wersetach Obj 7:10 i 19:1,6 może chodzić o tę samą grupę - wielką rzeszę ludzi stojąca przed tronem w niebie. Gdy porówna się jednak wypowiedzi osób z tych dwóch wersetów (najlepiej w oryginale greckim) to zauważy się, że wypowiedzi te są w obu wersetach prawie identyczne.


4. Aby ukryć fakt, że obie grupy (wielka rzesza i 144.000) pełnią służbę w tym samym miejscu - w przybytku świątyni (określanym greckim słowem NAOS), a które to znajduje się w niebie - Obj 11:19; 14:17, w PNŚ oddano grecki wyraz NAOS jako sanktuarium świątyni, gdy mowa jest o 144.000 (Obj 11:2,19; 14:15; 15:5-8; 16:1,17) natomiast gdy wyraz ten odnosi się do wielkiej rzeszy (Obj 3:12; 7:15), oddano prostym sformułowaniem świątynia, chociaż w tekście greckim nie ma tam słowa HIERON. Przypadek? A przecież Biblia wyraźnie mówi, że ci co są na zewnątrz NAOS zostaną odrzuceni (Obj 11:2).

W ogóle cały ten temat szeroko omówiony jest tutaj: http://brooklyn.org.pl/wielkarze2.htm

A oto dalsze przykłady:


5. Aby dowieść za wszelką cenę, że rząd Królestwa stanowić będzie tylko mała klasa ludzi, mała trzódka, określona grupa chrześcijan, 144 000 osób, dopuszczono się też zmian w PNŚ. Np. w J 15:19; J 17:14, 16; 18:36 kilka razy wstawiono do tłumaczonego tekstu słowo "częścią", chociaż słowa tego nie ma w tekście greckim:

J 18:36 Bw „Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom; bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd.”

J 18:36 NS „Jezus odpowiedział: "Moje królestwo nie jest częścią tego świata. Gdyby moje królestwo było częścią tego świata, moi słudzy walczyliby, żebym nie został wydany Żydom. Ale przecież moje królestwo nie jest stąd".”

Dodanie do biblii słowa "część" ma służyć potwierdzeniu nauk Strażnicy, że niebiańskie Królestwo Chrystusa to nie coś powszechnego, obejmującego wszystkich zbawionych chrześcijan, ale, że dotyczy ono tylko pewnej części, małej grupy, małego stadka 144 000 spośród milionów - rządu Królestwa. Strażnica zna jednak bardzo dobrze znaczenie sformułowania EK TOU KOSMOU skoro bowiem w wersecie J 17:15 oddaje go prawidłowo jako "ze świata" - czyśby coś nie pasowało? Użyte w innych miejscach Biblii sformułowanie "częścią świata" jest nieprawidłowym tłumaczeniem tego greckiego wyrażenia, ale miało służyć potwierdzeniu nauk Strażnicy o pokojowym rządzie panującym z nieba nad ziemią.

http://watchtower.org.pl/...p?showtopic=991


6. Również w księdze Dan 7:27 widać tendencyjne tłumaczenie PNŚ:

Dn 7:27 Bw „Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane.”

Dn 7:27 NS „" 'A królestwo i władzę, i wspaniałość królestw pod całymi niebiosami dano ludowi świętych Najwyższego. Królestwo ich to królestwo po czas niezmierzony, a wszelkie władze będą im służyć i okazywać posłuszeństwo'.”

Widać wyraźnie, iż dodanie słów "ich" oraz "im" (chociaż w oryginalnym tekście stoją odpowiednio wyrażenia "jego" oraz "jemu") zmieniło znaczenie i sens wypowiedzi oraz przesunęło ważność osoby Boga, do którego tylko ma należeć to królestwo na lud świętych, który tylko miał otrzymać władzę. Nie taka jest jednak wymowa tego wersetu. Ponadto zastosowany czas teraźniejszy dokonany w zwrocie "dano ludowi świętych" (chociaż oryginalny tekst zawiera sformułowanie w czasie przyszłym "dane będzie ludowi świętych") sugeruje, iż to przekazanie stało się już faktem.


7. Aby potwierdzić swoją naukę, że 144.000 będą panować z nieba nad ziemią zmieniono w Obj 5:10 królowanie "na ziemi" na "nad ziemią". Powinno być jednak "na ziemi", zwłaszcza, że parę wersetów dalej (Obj 5:13) tę samą wręcz konstrukcję gramatyczną EPI TES GES omawianego wersetu oddano jako "na ziemi" a nie przez "nad ziemią". KIT ma również w Obj 5:10 "na ziemi" - "upon the earth":




8. W Iz 26:9 PNŚ widać celową zmianę z czasu teraźniejszego "uczą się" na czas przyszły "nauczą się".

Iz 26:9 Bw „Moja dusza tęskni za tobą w nocy i mój duch poszukuje ciebie, bo gdy twoje sądy docierają do ziemi, mieszkańcy jej okręgu uczą się sprawiedliwości.”

Iz 26:9 NS „Duszą swoją pragnąłem cię w nocy; tak, swym duchem, który jest we mnie, wciąż cię szukam; bo gdy od ciebie nadejdą sądy dla ziemi, prawości nauczą się mieszkańcy żyznej krainy.”

Dlaczego? Chodzi o znalezienie wszelkimi sposobami poparcia dla nauki, że podczas przyszłego tysiącletniego Dnia Sądu mieszkańcy na ziemi "będą się uczyć" sprawiedliwości. Napisanie tego fragmentu przez pisarza biblijnego w czasie teraźniejszym nie oddaje tak jasno myśli, którą chce tam widzieć Towarzystwo Strażnica - należało więc poprawić biblię. Jednak w Iz 26:9 nie chodzi o przyszły tysiącletni sąd, a o obecne sądy (teraźniejsze dla pisarza biblijnego). "Ścieżka sprawiedliwego" to "ścieżka sądów", czyli bieżących doświadczeń, które uczą nas sprawiedliwego życia w oczekiwaniu na Boga. Słowo "sądy" ma więc w omawianym fragmencie znaczenie bieżących doświadczeń, którymi Bóg dotyka swój lud dla jego naprawy (1Kor 11:27-34; Hebr 12:5-11; Ps 119:62-75).

http://watchtower.org.pl/...p?showtopic=970


9. Nie zostawiono w spokoju nawet Hbr 12:28.

Hbr 12:28 Bw „Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią.”

Hbr 12:28 NS „Skoro więc mamy otrzymać królestwo, którym nie można wstrząsnąć, trwajmy w życzliwości niezasłużonej, dzięki której możemy w sposób godny przyjęcia pełnić dla Boga świętą służbę ze zbożną bojaźnią i lękiem.”

Ponieważ ŚJ uważają, iż królestwo Boże miało być dla Pomazańców do osiągnięcia dopiero w roku 1918, podczas obecności Jezusa, należało więc poprzez dodanie słówka "mamy" zasugerować taką myśl, oddalając otrzymanie Królestwa w bliżej nieokreśloną przyszłośc. Jednak z tego wersetu wyraźnie wynika, iż Królestwo Boże już dla pierwszych Chrześcijan było w zasięgu ręki. Ponieważ występujące tam greckie słowo PARALAMBANO, oznaczające "otrzymać" jest jednak w czasie teraźniejszym, dlatego też Straznica musiała dopuścić się zmiany w natchnionym słowie bożym, aby poprzeć swoją doktrynę.

http://watchtower.org.pl/...?showtopic=1152

Wybacz, że dla szczegółow odnoszę cię do stronn www, ale przecież nie będę przepisywał w kółko czegoś, o czym kiedyś wspominałem.


Wracając do słowa PAROUZJA. Chrystus jest obecny z chrześcijanami przez całą historię chrześcijaństwa, ponieważ obiecał być z nami, aż do końca świata (Mt 28:20). Zatem był obecny z nami zarówno 1000 jak i 100 lat temu. Pan Jezus nie musi powracać w sposób niewidzialny, w ten sposób był zawsze w łączności ze swoimi uczniami:

Mt 18:20 Bw „Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich.”

Mt 28:20 Bw „ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.”

Kiedy powróci, powróci w sposób widzialny:

Ap 1:7 Bw „Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.”

Powrót Pana Jezusa wiąże się z jednoczesnym zmartwychwstaniem powołanych do Królestwa Bożego i ‘porwaniem’ żyjących ‘świętych’. (1Tes 4:15-17)

Gdyby Pan Jezus powrócił w roku 1914, jak nauczacie, wówczas wszyscy jego bracia, ‘pomazańcy’, uczestnicy ‘nowego przymierza’ co do Królestwa, powinni znaleźć się u Jego boku w niebie. Po za tym, skoro Pismo Święte informuje, że Eucharystia powinna być spożywana, aż do czasu przyjścia Jezusa (1Kor 11:26), to, skoro wedlug ŚJ Chrystus przybył w roku 1914 roku, nie powinni wiec oni spożywać już Wieczerzy Pańskiej!

Nie ma więc potrzeby spekulować, kiedy się to stanie, albowiem nikt nie wie, kiedy Pan Jezus powróci (Mat. 24:36) Niestety, Towarzystwo Strażnica od wiary we własne spekulacje, uzależnia łączność ze zborem. Każdy kto kwestionuje te elementy doktryny, naraża się na poważne kłopoty. Towarzystwo wielokrotnie zmieniało daty powrotu Pana, zakończenia systemu rzeczy (1799, 1874, 1914, 1925, lata II wojny światowej, 1975, 1994, 2000) zachowując się jak fałszywy prorok. Wątpiący w stanowisko Towarzystwa, byli traktowani jako ‘odstępcy’ i wyrzucani ze zborów. Czas pokazał, kto miał rację.

EMET, nie będę się odnosił do słów Lucyfera, ponieważ uważam, tak jak ty zresztą, że okazał się kłamcą i mam nadzieję, że nie jest waszym współwyznawcą. Mnie pozostaje tylko czekać, czy jego przepowiednie się spełnią. Ciekaw jestem czy będzie tu wtedy nadal na forum pisał a nie np. spali się ze wstydu. Czas pokaze.

Ale do rzeczy, dlaczego uważam, wbrew Strażnicy, że wielka rzesza znajduje się w niebie?

Według wykładni Strażnicy 144.000 znajdują się w niebie - ty też nie masz co do tego najmniejszej wątpliwości. Księga Objawienia opisuje gdzie dokładnie jest ta grupa (Obj 14:1-3):

przed tronem Bożym
razem z Barankiem
przed "starszymi"
przed 4 postaciami
w przybytku światyni (NAOS)


A gdzie według Objawienia znajduje się wielka rzesza (Obj 7:9-17)?

przed tronem Bożym
przed Barankiem
przed "starcami"
przed 4 postaciami
w przybytku światyni (NAOS)

Czy trzeba wielkiego wysiłku, aby zauważyć, że obie grupy są w jednym i tym samym miejscu?

Pismo Święte wyraźnie informuje, że Abraham, Izaak, Jakub (Mt 8:11), inni święci (Hbr 11:13-16) oraz sprawiedliwi (Hbr 12:22-23) znajdą się w niebie. Ciebie również zapraszam na odpwiedzenie sobie na pytanie, dlaczego niewygodne dla nauki Straznicy wersety z Hbr 11:16 oraz 12:23 nie zostały oddane zgodnie z oryginalnym tekstem greckim?

Zresztą Biblia wyraźnie stwierdza, że ten wielki tłum znajduje sie w niebie, a nie na ziemi (Obj.19:1)

Jak Strażnica stara się ukryć ten fakt?

1. Próbuje wmawiać, że wyrażenie ENOPION TOU THRONOU, które dosłownie znaczy w "obliczu tronu" nie znaczy, że są w niebie. Nie jest to prawda, bo wszystkie wystąpienia w Biblii tego wyrażenia zawsze wskazują na niebo. Dziwne jest, że ŚJ przeszkadza umieszczenie wielkiej rzeszy w niebie pomimo tego, że "stoi przed obliczem tronu" a nie przeszkadza im, że również tak samo jak wielka rzesza również i 144.000 (Obj 14:3), 7 duchów Bożych (Obj 1:4; 4:5) czy 24 starszych (Obj 4:10; 7:11; 11:16) "stoją przed tronem"!


2. Twierdzi, że "ogromna rzesza" z Obj 19:1, 6 to nie to samo, co "wielka rzesza" z Obj 7:9, chociaż znajduje się tam to same greckie wyrażenie OCHLOS POLYS, i wyrażenie to tyczy się zawsze ludzi (Mk 5:24; 6:34; 12:37; itd) a nie aniołów, a do których to Bibla, uzywa zwrotu ANGELLOS POLYS (Obj 5:11) . Dopuścili się nawet przeinaczenia sensu wersetu, oddając to samo wyrażenie przez "wielka rzesza" w Obj 7:9 a przez "ogromna rzesza" w Obj 19:1,6. Przypadek?


3. Aby ukryć fakt, że wersety z Obj 7:9-10 oraz Obj 19:1,6 mowią o tej samej grupie ludzi, która znajduje się przed tronem w niebie, PNŚ dodał do wersetu Obj 7:10 niewinne słówko "zawdzięczamy" aby uzmysłowić, że ci którzy są w niebie w Obj 19:1,6, nie przypisują, w przeciwieństwie do wielkiej rzeszy z Obj 7:10 swego wybawienia Barankowi i musi więc chodzić o aniołów. Zrobion tak więc dlatego, aby czytelnikowi tych wersetów nie zaświtała czasem w głowie myśl, że w omawianych wersetach Obj 7:10 i 19:1,6 może chodzić o tę samą grupę - wielką rzeszę ludzi stojąca przed tronem w niebie. Gdy porówna się jednak wypowiedzi osób z tych dwóch wersetów (najlepiej w oryginale greckim) to zauważy się, że wypowiedzi te są w obu wersetach prawie identyczne.


4. Aby ukryć fakt, że obie grupy (wielka rzesza i 144.000) pełnią służbę w tym samym miejscu - w przybytku świątyni (określanym greckim słowem NAOS), a które to znajduje się w niebie - Obj 11:19; 14:17, w PNŚ oddano grecki wyraz NAOS jako sanktuarium świątyni, gdy mowa jest o 144.000 (Obj 11:2,19; 14:15; 15:5-8; 16:1,17) natomiast gdy wyraz ten odnosi się do wielkiej rzeszy (Obj 3:12; 7:15), oddano prostym sformułowaniem świątynia, chociaż w tekście greckim nie ma tam słowa HIERON. Przypadek? A przecież Biblia wyraźnie mówi, że ci co są na zewnątrz NAOS zostaną odrzuceni (Obj 11:2).

W ogóle cały ten temat szeroko omówiony jest tutaj: http://brooklyn.org.pl/wielkarze2.htm

A oto dalsze przykłady:


5. Aby dowieść za wszelką cenę, że rząd Królestwa stanowić będzie tylko mała klasa ludzi, mała trzódka, określona grupa chrześcijan, 144 000 osób, dopuszczono się też zmian w PNŚ. Np. w J 15:19; J 17:14, 16; 18:36 kilka razy wstawiono do tłumaczonego tekstu słowo "częścią", chociaż słowa tego nie ma w tekście greckim:

J 18:36 Bw „Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom; bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd.”

J 18:36 NS „Jezus odpowiedział: "Moje królestwo nie jest częścią tego świata. Gdyby moje królestwo było częścią tego świata, moi słudzy walczyliby, żebym nie został wydany Żydom. Ale przecież moje królestwo nie jest stąd".”

Dodanie do biblii słowa "część" ma służyć potwierdzeniu nauk Strażnicy, że niebiańskie Królestwo Chrystusa to nie coś powszechnego, obejmującego wszystkich zbawionych chrześcijan, ale, że dotyczy ono tylko pewnej części, małej grupy, małego stadka 144 000 spośród milionów - rządu Królestwa. Strażnica zna jednak bardzo dobrze znaczenie sformułowania EK TOU KOSMOU skoro bowiem w wersecie J 17:15 oddaje go prawidłowo jako "ze świata" - czyśby coś nie pasowało? Użyte w innych miejscach Biblii sformułowanie "częścią świata" jest nieprawidłowym tłumaczeniem tego greckiego wyrażenia, ale miało służyć potwierdzeniu nauk Strażnicy o pokojowym rządzie panującym z nieba nad ziemią.

http://watchtower.org.pl/...p?showtopic=991


6. Również w księdze Dan 7:27 widać tendencyjne tłumaczenie PNŚ:

Dn 7:27 Bw „Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane.”

Dn 7:27 NS „" 'A królestwo i władzę, i wspaniałość królestw pod całymi niebiosami dano ludowi świętych Najwyższego. Królestwo ich to królestwo po czas niezmierzony, a wszelkie władze będą im służyć i okazywać posłuszeństwo'.”

Widać wyraźnie, iż dodanie słów "ich" oraz "im" (chociaż w oryginalnym tekście stoją odpowiednio wyrażenia "jego" oraz "jemu") zmieniło znaczenie i sens wypowiedzi oraz przesunęło ważność osoby Boga, do którego tylko ma należeć to królestwo na lud świętych, który tylko miał otrzymać władzę. Nie taka jest jednak wymowa tego wersetu. Ponadto zastosowany czas teraźniejszy dokonany w zwrocie "dano ludowi świętych" (chociaż oryginalny tekst zawiera sformułowanie w czasie przyszłym "dane będzie ludowi świętych") sugeruje, iż to przekazanie stało się już faktem.


7. Aby potwierdzić swoją naukę, że 144.000 będą panować z nieba nad ziemią zmieniono w Obj 5:10 królowanie "na ziemi" na "nad ziemią". Powinno być jednak "na ziemi", zwłaszcza, że parę wersetów dalej (Obj 5:13) tę samą wręcz konstrukcję gramatyczną EPI TES GES omawianego wersetu oddano jako "na ziemi" a nie przez "nad ziemią". KIT ma również w Obj 5:10 "na ziemi" - "upon the earth":




8. W Iz 26:9 PNŚ widać celową zmianę z czasu teraźniejszego "uczą się" na czas przyszły "nauczą się".

Iz 26:9 Bw „Moja dusza tęskni za tobą w nocy i mój duch poszukuje ciebie, bo gdy twoje sądy docierają do ziemi, mieszkańcy jej okręgu uczą się sprawiedliwości.”

Iz 26:9 NS „Duszą swoją pragnąłem cię w nocy; tak, swym duchem, który jest we mnie, wciąż cię szukam; bo gdy od ciebie nadejdą sądy dla ziemi, prawości nauczą się mieszkańcy żyznej krainy.”

Dlaczego? Chodzi o znalezienie wszelkimi sposobami poparcia dla nauki, że podczas przyszłego tysiącletniego Dnia Sądu mieszkańcy na ziemi "będą się uczyć" sprawiedliwości. Napisanie tego fragmentu przez pisarza biblijnego w czasie teraźniejszym nie oddaje tak jasno myśli, którą chce tam widzieć Towarzystwo Strażnica - należało więc poprawić biblię. Jednak w Iz 26:9 nie chodzi o przyszły tysiącletni sąd, a o obecne sądy (teraźniejsze dla pisarza biblijnego). "Ścieżka sprawiedliwego" to "ścieżka sądów", czyli bieżących doświadczeń, które uczą nas sprawiedliwego życia w oczekiwaniu na Boga. Słowo "sądy" ma więc w omawianym fragmencie znaczenie bieżących doświadczeń, którymi Bóg dotyka swój lud dla jego naprawy (1Kor 11:27-34; Hebr 12:5-11; Ps 119:62-75).

http://watchtower.org.pl/...p?showtopic=970


9. Nie zostawiono w spokoju nawet Hbr 12:28.

Hbr 12:28 Bw „Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią.”

Hbr 12:28 NS „Skoro więc mamy otrzymać królestwo, którym nie można wstrząsnąć, trwajmy w życzliwości niezasłużonej, dzięki której możemy w sposób godny przyjęcia pełnić dla Boga świętą służbę ze zbożną bojaźnią i lękiem.”

Ponieważ ŚJ uważają, iż królestwo Boże miało być dla Pomazańców do osiągnięcia dopiero w roku 1918, podczas obecności Jezusa, należało więc poprzez dodanie słówka "mamy" zasugerować taką myśl, oddalając otrzymanie Królestwa w bliżej nieokreśloną przyszłośc. Jednak z tego wersetu wyraźnie wynika, iż Królestwo Boże już dla pierwszych Chrześcijan było w zasięgu ręki. Ponieważ występujące tam greckie słowo PARALAMBANO, oznaczające "otrzymać" jest jednak w czasie teraźniejszym, dlatego też Straznica musiała dopuścić się zmiany w natchnionym słowie bożym, aby poprzeć swoją doktrynę.

http://watchtower.org.pl/...?showtopic=1152

Wybacz, że dla szczegółow odnoszę cię do stronn www, ale przecież nie będę przepisywał w kółko czegoś, o czym kiedyś wspominałem.


Wracając do słowa PAROUZJA. Chrystus jest obecny z chrześcijanami przez całą historię chrześcijaństwa, ponieważ obiecał być z nami, aż do końca świata (Mt 28:20). Zatem był obecny z nami zarówno 1000 jak i 100 lat temu. Pan Jezus nie musi powracać w sposób niewidzialny, w ten sposób był zawsze w łączności ze swoimi uczniami:

Mt 18:20 Bw „Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich.”

Mt 28:20 Bw „ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.”

Kiedy powróci, powróci w sposób widzialny:

Ap 1:7 Bw „Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.”

Powrót Pana Jezusa wiąże się z jednoczesnym zmartwychwstaniem powołanych do Królestwa Bożego i ‘porwaniem’ żyjących ‘świętych’. (1Tes 4:15-17)

Gdyby Pan Jezus powrócił w roku 1914, jak nauczacie, wówczas wszyscy jego bracia, ‘pomazańcy’, uczestnicy ‘nowego przymierza’ co do Królestwa, powinni znaleźć się u Jego boku w niebie. Po za tym, skoro Pismo Święte informuje, że Eucharystia powinna być spożywana, aż do czasu przyjścia Jezusa (1Kor 11:26), to, skoro wedlug ŚJ Chrystus przybył w roku 1914 roku, nie powinni wiec oni spożywać już Wieczerzy Pańskiej!

Nie ma więc potrzeby spekulować, kiedy się to stanie, albowiem nikt nie wie, kiedy Pan Jezus powróci (Mat. 24:36) Niestety, Towarzystwo Strażnica od wiary we własne spekulacje, uzależnia łączność ze zborem. Każdy kto kwestionuje te elementy doktryny, naraża się na poważne kłopoty. Towarzystwo wielokrotnie zmieniało daty powrotu Pana, zakończenia systemu rzeczy (1799, 1874, 1914, 1925, lata II wojny światowej, 1975, 1994, 2000) zachowując się jak fałszywy prorok. Wątpiący w stanowisko Towarzystwa, byli traktowani jako ‘odstępcy’ i wyrzucani ze zborów. Czas pokazał, kto miał rację.

[Lucyfer]

[mirek]

A ja nie wiem, jak można wierzyć w zmartwychwstanie a jednocześnie odrzucać biblijną naukę o duszy nieśmiertelnej. Brak nieśmiertelności duszy jest bowiem sprzeczny z nauką o zmartwychwstaniu. Bez duszy nieśmiertelnej (duszy jako formy naszego „ja”) nie byłoby zmartwychwstania, lecz ponowne stwarzanie z prochu ziemi (Rdz 2:7), a tego Biblia nie uczy (patrz rozróżnienie ożywienia umarłych i powoływania do istnienia - Rz 4:17).

Rz 4:17 Bw „jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, zapewniona przed Bogiem, któremu zaufał, który ożywia umarłych i który to, czego nie ma, powołuje do bytu.”

Z tego wynika, że jak dawno była znana nauka o zmartwychwstaniu, tak długo była znana nauka o duszy nieśmiertelnej.

Paradoskem jest, że również i ŚJ wierzą w nieśmiertelność duszy ludzkiej, ale nawet o tym nie wiedzą. Skoro bowiem według nauki Straznicy Bóg pamięta zmarłe osoby, aby je wskrzesić w dniu ostatecznym, to wynika z tego, że jednak istnieje jakaś cząstka człowieka (ta właśnie w pamięci u Boga nazywana duszą) która nie ginie po śmierci ciała. Bóg przecież musi gdzieś przechować wiedzę tej zmarłej osoby, jej wygląd, uczucia, charakter, jaźń - a to wszystko to przecież dusza ludzka - a te elementy muszą zatem istnieć po śmierci człowieka.

Oczywiście inną kwestią jest to, czy ta nieśmiertelna cząstka człowieka ma świadomość, odczuwa radość czy męki, ale to już oczywiście inna historia. W każdym bądź razie jedno jest pewne - ŚJ również wierzą w nieśmiertelną duszę ludzkę sami nawet o tym nie wiedząc.

Lucyfer zapomina oczywiście o tym, że to tylko ciało ludzkie umiera, natomiast dusza wędruje do Boga do nieba i czeka na połączenie się z ciałem podczas zmartwychwstania - człowiek przecież musi odzyskać osobowośc, którą miał wcześniej przed swoją śmiercią. Dlatego mówi się, o zmartwychwstaniu jako o obudzeniu ciała do życia. Biblia nigdzie nie naucza, że zmarłych nie ma. Zawsze mówi, że zmarli śpią a jak ktoś spi, to oznacza, że istnieje i żyje. O tym, że dusze są w niebie, jeszcze przed zmartwychwstaniem ciał mówi chociażby werset:

Ap 6:9-10 Bw „A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli.(10) I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?”

Słowo "dusza" w tym wersecie może oznaczać wyłącznie nieśmiertelny element duchowy. Zwrot "dusze zabitych" uzyty w innym znaczeniu czyni całą wypowiedź nonsensowną.

Jeśli chcesz dyskutować ze mną na temat duszy nieśmiertelnej to zapraszam do innego wątku, bo ten raczej dotyczy wielkiej rzeszy i bezpośrednio nie porusza tego ciekawego zagadnienia. Oto ten wątek:

http://www.biblia.webd.pl...topic.php?t=241

A ja nie wiem, jak można wierzyć w zmartwychwstanie a jednocześnie odrzucać biblijną naukę o duszy nieśmiertelnej. Brak nieśmiertelności duszy jest bowiem sprzeczny z nauką o zmartwychwstaniu. Bez duszy nieśmiertelnej (duszy jako formy naszego „ja”) nie byłoby zmartwychwstania, lecz ponowne stwarzanie z prochu ziemi (Rdz 2:7), a tego Biblia nie uczy (patrz rozróżnienie ożywienia umarłych i powoływania do istnienia - Rz 4:17).

Rz 4:17 Bw „jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, zapewniona przed Bogiem, któremu zaufał, który ożywia umarłych i który to, czego nie ma, powołuje do bytu.”

Z tego wynika, że jak dawno była znana nauka o zmartwychwstaniu, tak długo była znana nauka o duszy nieśmiertelnej.

Paradoskem jest, że również i ŚJ wierzą w nieśmiertelność duszy ludzkiej, ale nawet o tym nie wiedzą. Skoro bowiem według nauki Straznicy Bóg pamięta zmarłe osoby, aby je wskrzesić w dniu ostatecznym, to wynika z tego, że jednak istnieje jakaś cząstka człowieka (ta właśnie w pamięci u Boga nazywana duszą) która nie ginie po śmierci ciała. Bóg przecież musi gdzieś przechować wiedzę tej zmarłej osoby, jej wygląd, uczucia, charakter, jaźń - a to wszystko to przecież dusza ludzka - a te elementy muszą zatem istnieć po śmierci człowieka.

Oczywiście inną kwestią jest to, czy ta nieśmiertelna cząstka człowieka ma świadomość, odczuwa radość czy męki, ale to już oczywiście inna historia. W każdym bądź razie jedno jest pewne - ŚJ również wierzą w nieśmiertelną duszę ludzkę sami nawet o tym nie wiedząc.

Lucyfer zapomina oczywiście o tym, że to tylko ciało ludzkie umiera, natomiast dusza wędruje do Boga do nieba i czeka na połączenie się z ciałem podczas zmartwychwstania - człowiek przecież musi odzyskać osobowośc, którą miał wcześniej przed swoją śmiercią. Dlatego mówi się, o zmartwychwstaniu jako o obudzeniu ciała do życia. Biblia nigdzie nie naucza, że zmarłych nie ma. Zawsze mówi, że zmarli śpią a jak ktoś spi, to oznacza, że istnieje i żyje. O tym, że dusze są w niebie, jeszcze przed zmartwychwstaniem ciał mówi chociażby werset:

Ap 6:9-10 Bw „A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli.(10) I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?”

Słowo "dusza" w tym wersecie może oznaczać wyłącznie nieśmiertelny element duchowy. Zwrot "dusze zabitych" uzyty w innym znaczeniu czyni całą wypowiedź nonsensowną.

Jeśli chcesz dyskutować ze mną na temat duszy nieśmiertelnej to zapraszam do innego wątku, bo ten raczej dotyczy wielkiej rzeszy i bezpośrednio nie porusza tego ciekawego zagadnienia. Oto ten wątek:

http://www.biblia.webd.pl...topic.php?t=241

[Lucyfer]

[mirek]

[EMET]

[mirek]

[Lucyfer]

[Wojtek37]

Lucyfer, ciakawe w co Ty tak naprawdę wierzysz. Może napiszesz swe Credo.

[Lucyfer]

[Miłujący prawdę]

[Lucyfer]

[EMET]

[Lucyfer]

Obj. 5:9-10
9. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,
10. I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.
(BW)

Jeśli chodzi o te słowa, na ziemi, czy nad ziemią, nie ma znaczenia, bo i tak będą rządzić nad ziemią przebywając na ziemi.
Dlaczego piszę na ziemi? Bo trzeba to rozumieć zgodnie z DUCHEM Biblii.
Jan widział tych królów i kapłanów jak w postaci nowego Jeruzalem zstąpili z nieba na ziemię.
Obj. 21:2-3
2. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego.
3. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,
(BW)

To nowe miasto, ten przybytek Boga będzie między ludźmi, czyli na ziemi.
To nowe miasto, umiłowane nowe Jeruzelem, będzie pod koniec tysiąclecia zaatakowane na ziemi przez wypuszczonego z więzienia diabła.
Obj. 20:7-9
7. A gdy się dopełni tysiąc lat, wypuszczony zostanie szatan z więzienia swego
8. I wyjdzie, by zwieść narody, które są na czterech krańcach ziemi, Goga i Magoga, i zgromadzić je do boju; a liczba ich jak piasek morski.
9. I ruszyli na ziemię jak długa i szeroka, i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane. I spadł z nieba ogień, i pochłonął ich.
(BW)

A więc gdzie będzie to miasto nowe Jeruzalem jako Oblubienica Jezusa przebywać? Będzie przebywać na ziemi i będzie miało pełną władzę nad całą ziemią.
Obj. 20:4-5
4. I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu; widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat.
5. Inni umarli nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie.
(BW)

Obj. 5:9-10
9. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,
10. I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.
(BW)

Jeśli chodzi o te słowa, na ziemi, czy nad ziemią, nie ma znaczenia, bo i tak będą rządzić nad ziemią przebywając na ziemi.
Dlaczego piszę na ziemi? Bo trzeba to rozumieć zgodnie z DUCHEM Biblii.
Jan widział tych królów i kapłanów jak w postaci nowego Jeruzalem zstąpili z nieba na ziemię.
Obj. 21:2-3
2. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego.
3. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,
(BW)

To nowe miasto, ten przybytek Boga będzie między ludźmi, czyli na ziemi.
To nowe miasto, umiłowane nowe Jeruzelem, będzie pod koniec tysiąclecia zaatakowane na ziemi przez wypuszczonego z więzienia diabła.
Obj. 20:7-9
7. A gdy się dopełni tysiąc lat, wypuszczony zostanie szatan z więzienia swego
8. I wyjdzie, by zwieść narody, które są na czterech krańcach ziemi, Goga i Magoga, i zgromadzić je do boju; a liczba ich jak piasek morski.
9. I ruszyli na ziemię jak długa i szeroka, i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane. I spadł z nieba ogień, i pochłonął ich.
(BW)

A więc gdzie będzie to miasto nowe Jeruzalem jako Oblubienica Jezusa przebywać? Będzie przebywać na ziemi i będzie miało pełną władzę nad całą ziemią.
Obj. 20:4-5
4. I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu; widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat.
5. Inni umarli nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie.
(BW)

[EMET]

[quote="Lucyfer"]Obj. 5:9-10
9. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,
10. I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.
(BW)

Jeśli chodzi o te słowa, na ziemi, czy nad ziemią, nie ma znaczenia, bo i tak będą rządzić nad ziemią przebywając na ziemi.
Dlaczego piszę na ziemi? Bo trzeba to rozumieć zgodnie z DUCHEM Biblii.


EMET:
Owszem, niekoniecznie trzeba 'kruszyć kopie' o termin "nad".
Jednak owym atakującym wariant brzmieniowy NŚ [ang. NWT] - czyli "nad" - bynajmniej
nie chodzi o dbałość i poprawność gramatyczną, lecz o "dokopanie" przede wszystkim
WTB&TS. Przecież wystarczy poczytać ich styl argumentowania; wycieczki, auzyjki
sprawiają, że z pola widzenia niknie merytoryka.

Można przecież na bazie filologii - bez tych co rusz tykań 'Strażnicy' i odosobistych
kąśliwoości typu: "Zrzuć łuski..." - podejść do zagadnienia.

Dla przykładu, że można kulturalnie argumentować - nawet wymieniając ŚJ i Ich poglądy -
niech posłuży przykład --
W 'Nowym Komentarzu Biblijnym Starego Testamentu - Księga Kapłańska', ed. "święty Paweł", gdzie jest styl wielotomowej edycji KUL - Pallottinum z szczegółowością podejścia filologicznego i komentarzy wszelakich -- mamy taki komentarz do tekstu Kapłańskiej 17:1 - 16: "Aby pokarm był koszerny, konieczne jest rytualne poderżnięcie gardła zwierzecia i odprowadzenie krwi przez stosowny czas. Świadkowie Jehowy odrzucają transfuzję krwi, powołując się na dosłowną wykładnię Kpł 17 (Gerstenberger, 243n)."
-- strona 259, Tom III, tłumacz i komentator ks. Antotni Tronina.
Bez jakichkolwiek wycieczek; po prostu informacja. Podobnych przykładów kulturalnego
podejścia - nawet gdy nie zgadzamy się z poglądami danego kogoś - mamy więcej.

A już dawanie ujścia swoim fobiom w stylu: "Hej, Ty tam, zrzuć wreszcie te łuski
i przejrzyj na oczy; uwolnij się od niewoli Brooklynu i Strażnicy!" -- czy to ma być
kultura?
Taki ktoś sam tkwi w niewoli, ale to innym ochoczo zarzuca, iż to oni tkwią.
Radzę poczytać dysputę Jezusa z Żydami pomieszczoną w wg Jana 8:31 - 59.
Wg Żydów - to inni byli w niewoli, nie oni; ale to dufne przekonanie było tylko objawem
pychy i lekceważenia innych, zwłaszcza Jezusa.
A jest taki tekst, który stanowi dobrą podpowiedź - wg Jana 7:47 - 52.
Owa wzgarda, która przebija z w. 47 - 49 jest i dzisiaj widoczna, np. u 'antyświadkowców'.

Przecież niejednokrotnie zarzucający Przekładowi NŚ [NWT, ang.] "fałsz, oszustwo,
nadużycie, nadginanie do swoich [ŚJ] przekonań" -- okazuje się po bliższym zbadaniu,
że są i inne Przekłady Biblii oddające podobnie lub wręcz identycznie jak NŚ.
Weźmy owe tłumaczenie zwrotu greckiego < epi >...
Jakież "oszustwo i nadużycie" [rzekome], skoro nawet Interlinia Vocatio też oddaje "nad"?
Także ks. Dąbrowski w tłum. z greki - "nad".
A już prześledzenie w samej nawet Apokalipsie czego dowodzi?
Jak najbardziej dowodzi - co też uwzględniają słowniki do greki "NT" - iż forma tłumaczeniowa "nad" jest jak najbardziej na miejscu:
Ap 2:26 - "Zwycięzcy [...] dam władzę nad narodami" [BW]
Ap 5:10 - "i królować będą nad ziemią" [Int. Vocatio]
Ap 9:14 - "nad wielką rzeką Eufratem" [BW]
Ap 11:6 - "i władzę mają nad wodami" [Int. Vocatio]
Ap 13:7 - "dano mu też władzę nad wszystkimi plemionami [...]" [BW]
Ap 14:18 - "a ten miał władzę nad ogniem" [BW]

Ap 16:9 - "mającego władzę nad plagami" [Int. Vocatio]; mylnie napisałem "nad poganami",
za co przepraszam.

Ap 17:1 - "która rozsiadła się nad wielu wodami" [BW]
Ap 17:18 - "miasto, kóre panuje nad królami ziemi" [ BW]
Ap 22:14 - "aby była władza ich nad drzewem życia" [Int. Vocatio]

A przecież to tylko grecki tekst Apokalipsy...
Skoro owi królujący < epi tes ges > 'są królami i kapłanami Boga', to ich obecność
w niebie nie budzi wątpliwości; przecież 'kopię kruszy' mirek o ów pobyt w niebie
- ileż post/ow/ na ten temat.
Czyż zatem bezsensownym jest, kiedy będąc w niebie, mają władzę nad tymi na ziemi; czyli: "I królować będą nad ziemią" [Int. Vocatio]?

Tego typu subtelności gramatyczne, jak "nad", "na" - nie są niczym niezwykłym.
Weźmy np. tekst 1 do Tessaloniczan 4:16, gdzie są oddania:
"Gdyż sam Pana na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej" [BW]
"ponieważ sam Pan zstąpi z nieba z nakazującym wołaniem, z głosem archanielskim
oraz z trąbą Bożą" [NŚ].
I znowu atak na oddanie NŚ. Jednak uważne prześledzenie leksykalnych odniesień
pozwala umotywować wariant brzmieniowy NŚ.
Ileż tego typu kwestii.

Reasumując: zawsze warto być rozważnym w przypisywaniu komuś niecnych intencji,
może się bowiem okazać, że o żadnym oszustwie mowy nie ma.
To tak jak z formą brzmieniową Imienia Bożego, gdzie kpi się niekiedy z wariantu
"Jehowa". Jednak okazuje się, że są nawet współczesne Przekłady, które oddają
jak NŚ, czyli "Jehowa" [ew. Jehovah, Yehova czy tp.]. Czy tamte też są fałszerstwem?
Ileż takich rzekomych 'fałszerstw'...?

Od razu widać, że nie o żadną prawdę chodzi 'wściekłym' krytykom ŚJ, lecz o...

I takie jest najczęściej tło wszelkich ataków antyŚJ.

Skoro bowiem ktoś taki dokładny i wyczulony na poprawność gramatyczną i wierność
tłumaczeń Przekładów Biblii - to nuże ochoczo wszystkie Przekłady Biblii 'wziąść na tapetę' i wyłuszczyć wszelkie niekonsekwencje i fałszerstwa [o ile takie są...]; mogłoby się bowiem okazać, że hołubione przez owych krytyków antyŚJ Przekłady są jak najbardziej tendencyjne. I co wtedy...?

Ale przecież owym krytykom, np. mirkowi, nie chodzi o żadną prawdę, ale o...
Gdyby bowiem chodziło o prawdę, gotowi byliby do zmian, gdyby zaistniała tak konieczność,
nie zaś tylko do kampanii antyŚJ.
Jako żywo przypominają się słowa Jezusa:
"Bo gdzie jest padlina, tam zlatują się sępy" [wg Mateusza 24:28].
Świadkożercy - tak Ich nazywam - nie interesują się żadną prawdą, lecz propagandą antyŚJ.
O owych 'rzucających się na żer' czytamy w Habakuka 1:7 --
"jego jeźdźcy pędzą cwałem z daleka, lecą jak orzeł, rzucający się na żer." [BW]


Uwaga: podkreślenia w tekście pogrubioną czcionką [...] - pochodzą ode mnie, E.



Stephanos, ps. EMET